First topic message reminder :

- nie wiem, chyba nie. z resztą plotę trzy po trzy, przepraszam, nieważne - wzruszyła ramionami - hm, mam jeszcze jedną wiadomość jakby cie to interesowało. wracam do monachium na troche - powiedziała spokojnie i spojrzała się na niego. zaraz chciała wiedzieć jak zareaguje, ale pewnie powie ze dobrze i niech sobie jedzie, bo i tak jest niefajną dziewczyną <3 więc pewnie patrzyła się na szklankę teraz i na swoje paznokcie. patrzyła się tak potem na juliena i napiła się coli. nawet czuła się okropnie w jego towarzystwie.

spojrzał na nią z lekkim zdziwieniem, bo najpierw go namawiała na wybaczenie, to znaczy starała się o to, a potem oznajmiała mu, że wyjeżdża i na chłopięcy móżdżek juliena to jednak było zbyt niezrozumiałe, więc przypatrywał się jej tak przez moment. - aha - powiedział. - kiedy masz zamiar wrócić do francji? - zapytał i odsunął od siebie pustą szklankę, po czym wyjął jakieś ciasteczka i przesunął je w jej kierunku, bo miał dbać o to, żeby trochę przytyła :c

- nie wiem, chyba 16. wrócę bo jeszcze muszę tutaj skończyć studia. z resztą chciałam pójść na grób mamy i porozmawiać z tatą. nieważne, z resztą. to tylko mały wyjazd. musze trochę pomyśleć i dać ci troche czasu. jak wrócę to chyba też porozmawiamy, co? - zapytała się go. będzie teraz odbudowywać jego zaufanie ale nie wiem jak to zrobi. wzięła więc ciasteczko niechętnie ale wzięła. no cóż, pewnie tylko wzięła głęboki oddech i spojrzała się na niego.

chyba nie uśmiechały mu się te ciągłe rozmowy, bo wydawały mu się być wymuszone i to było dość smutne w sumie. - okej, porozmawiamy - zgodził się jednak. - huh, ja wyjeżdżam chyba dopiero w sierpniu, o ile w ogóle... nie wiem - mruknął i podrapał się po głowie. - nie jesteś głodna? mam jeszcze ryż jakiś z warzywami z obiadu, jakbyś chciała - mruknął.

- jestem głodna - powiedziała, bo i tak nic nie jadała, wyglądała jak połowa nieszczęścia albo i całe nieszczęście więc tylko patrzyla się na niego i przygryzła wargi - przepraszam że ostatnio tak uciekłam z mieszkania, ale nie mogłam... nieważne z resztą. wychodzi na to że nadal czuję się jak jakaś dziwka i w ogóle niefajnie mieć jednak wyrzuty sumienia - westchnęła. zaraz mu się jeszcze rozpłacze czy coś takiego. pewnie będzie go na kolanach prosić xd chociaż nie xd okej, patrzyla na niego.

nie chciał już nic mówić, wszystko wydawało mu się złe i nieodpowiednie. podgrzał jej tego ryżu z warzywami, nałożył na talerzyk. - smacznego - powiedział tylko a sam zabrał się za jedzenie ciasteczek, bo miał na nie ochotę, a poza tym nie było już ryżu, zresztą on i tak był ciasteczkowym potworem i lubił słodycze.

- dziękuję - powiedziała spokojnie i zabrała się za jedzenie ryżu. miała ochotę go przytulić, był taki smutny. więc pewnie jadła ryż - jak mnie nakarmisz, mam sobie stąd pójść, prawda? - zapytała się zatrzymując się nad jedną z łyżek ryżu i tak patrzyla się na niego. zastanawiała się co jej właściwie jeszcze powie, może jej powie że wszystko będzie w porządku. tak bardzo chciało żeby między nimi było okej. ale jak na razie poczuła się jak jakaś bezdomna xd no cóż. pewnie jadła teraz w ciszy - powiedz coś julien, cokolwiek - wymamrotała

- nie wiem, jeśli chcesz, to możesz zostać, czy cokolwiek, pościelę ci na kanapie - powiedział, bo nie chciał z nią spać, a widział, że dążyła do tego, żeby jednak na noc zostać. - jedz, bo ci wystygnie - westchnął i zjadł ostatnie ciasteczko, po czym opakowanie wywalił do kosza na śmieci. - to zostajesz, czy nie, bo jak tak, to muszę ci naszykować jakaś pościel.

- mogę zostać, z resztą mam dość spania u koleżanki tylko dlatego że mam daleko do domu. z resztą, nieważne. chcę dzisiaj zostać u ciebie - powiedziała stanowczo i spojrzała się na niego badawczo - no... znaczy hm. rano sobie pójdę jak coś ale dzisiaj zostanę. prześpię się trochę przynajmniej i zjem jakieś porządne śniadanie - powiedziała i spojrzała się na niego. zaraz oblizała wargi i zjadła sobie już całkiem ryż. pewnie chciało się jej zapalić - mogę chociaż zapalić? - zapytała

- no dobra, więc zostań. i tak, możesz zapalić, czemu miałabyś nie móc - westchnął i zniknął gdzieś w sypialni, znalazł czystą pościel i pościelił jej w pokoju gościnnym z dużym łóżkiem, zostawił jej też na owym łóżku jakąś swoją koszulkę, żeby miała w czym spać i wrócił do kuchni. - okej, wszystko masz już przygotowane, jak chcesz, to bierz sobie co chcesz, znaczy, jakbyś zgłodniała, czy cokolwiek.

- super - powiedziała cicho i spojrzała się na niego. pewnie zaraz oblizała wargi - czemu traktujemy siebie jak jakiś obcych ludzi, co? nie lubię takiego czegoś... wiem, nie zasługuję jednak na nic innego ale mimo wszystko nie chciałabym żebyśmy stracili kontakt przez moje błedy i przez moją głupotę - powiedziała spokojnie i zapaliła papierosa. zaraz usiadła sobie na brzegu łóżka i rozmarzyła się o czymś nie wiem o czym. ale o czymś fajnym. więc przyglądała mu się.

- przecież ze sobą rozmawiamy, pozwalam ci u siebie nocować, zrobiłem ci kolację, nie uważam, żebyśmy się zachowywali jak obcy ludzie - powiedział, ale w końcu on nie rozumował jak kobiety, a szkoda właściwie. uchylił jej okno i odsłonił rolety, żeby do pokoju wpadło trochę światła. - no dobrze, więc hm... mogę ci w czymś jeszcze pomóc? - zapytał. nie bardzo wiedział, o czym ma z nią rozmawiać.

- czuję się przez to wszystko jakbyś mnie traktował zupełnie inaczej jak obcą kobietę która nie ma domu, z przymusu ją przyjąłeś i musisz nakarmić bo jej w końcu coś obiecałeś... z resztą nieważne, czuję się jakbyś wszystko robił z cholernego przymusu a ja tak nie chcę żebyś cokolwiek robił przeze mnie z przymusu - powiedziała smutno i zaciągnęła się papierosem. patrzyła się jak na niego jak w jakiś obrazek i tak tylko od czasu do czasu pociągała nosem.

- nie wyobrażaj sobie, że będę cię teraz traktował jak ukochaną dziewczynę - powiedział, przeczesując palcami włosy i przysiadł też na przeciwnym brzegu jej tymczasowego łóżka. - jakby ci było za gorąco, to tu włącza się klimatyzację - pokazał jej jakiś pstryczek-elektryczek, bo miał wypasione mieszkanie z klimatyzacją, a zimą z podgrzewanymi płytkami, czy coś xd

- ale czy ja właśnie od ciebie tego wymagałam? - zapytała się go - wiesz, idę pod prysznic. zaraz wrócę - powiedziała i pewnie poszła, a kiedy wróciła to wróciła owinięta tylko w jakiś ręcznik. wyglądała całkiem seksy i w ogóle, więc pewnie usiadła sobie na łóżku - hm, masz moze jakąś koszulkę? strasznie mi gorąco a nie chcialabym spać całkiem nago- powiedziała jakoś tak całkiem nieśmiało. pewnie okej, wstydziła się. ale spoko, mógł sobie pooglądac jej tatuaże

- no, koszulka leży tu - wskazał na nią, bo pisałam chyba, że jej naszykował i teraz podał jej ją do ręki. - to przebierz się, a ja zrobię nam może coś do picia - zaproponował i niezwłocznie wyszedł z pokoju. zrobił w kuchni herbatkę i czekał teraz na nią, nie chciał jej oglądać nago, ani nic. znaczy chciał, ale wiesz :c

więc pewnie spokojnie ją sobie ubrała i teraz sobie hm, poszła go poszukać - hm. no. to ja może sobie coś obejrzę, jak chcesz możesz coś obejrzeć ze mną. a jak nie, to nie musisz. mogę też iść spać żeby ci nie przeszkadzać. nie krępuj się, to ja tutaj jestem w końcu gościem u ciebie - powiedziała nijako i tylko spojrzała się na swoje chude nóżki. miała dość tego w kółko jego unikania, więc pewnie zaraz jak jutro się obudzi pójdzie sobie od niego. a potem przestanie się sama odzywac, bo irytowało ją to nieodzywanie sie juliena. xd

- nie no, możesz oglądać. ja zaraz też sobie pooglądam tylko muszę tu trochę ogarnąć, znaczy, wczoraj była u mnie siostra i zabrała się za gotowanie i zostawiła mi tu trochę burdel - wyjaśnił. - teoretycznie ma tu zostać do przyszłego piątku, ale dziś nocuje u jakiejś koleżanki, czy coś - poinformował ją i zaczął ogarniać trochę kuchnię i zrobił też im coś do picia.

- to ty masz siostrę? - zapytała się jak jakaś idiotka i spojrzała na niego - no zobacz, tego jeszcze nie wiedziałam - wzruszyła ramionami i patrzyła się troche na niego, okej, chciała przytulić się tak bardzo do niego i czuła się jak jakaś jego siostra czy coś takiego na jego łasce jeszcze. przyjrzała mu się uśmiechając do siebie - no tak, wiem, nie będę ci przeszkadzała w takim razie przez ten tydzień - wyjaśniła - znaczy nie będę się odzywać, hm - pokiwała głową

- hm, no tak, mam. jest młodsza - powiedział, choć nie pamiętam co ja mu tam nawypisywałam w wizytówce, ale chyba jednak miał siostrę. - nie przeszkadzasz, jej i tak przez większość czasu nie ma w domu, niby przyjechała do mnie, ale szlaja się po znajomych i różnych imprezach i przyjechała w środę wieczorem, więc spędziliśmy razem parę godzin i w sumie widuję ją przelotnie.

- no tak, mój brat chciał cię poznac - wypaliła nagle, pozdrawiam coltona. no cóż, pewnie przygryzła wargi i spojrzała się na niego. pewnie wyglądała mimo wszystko seksownie, jaka szkoda że nie mógł z tego wszystkiego skorzystać. uśmiechnęła się do siebie, postanowiła go trochę sprowokować tym wszystkim, przecież tak bardzo nie chciał jej dzisiaj dotykać. patrzyła się na niego więc - hm, no ale jakbym przychodziła do ciebie codziennie, uznałbyś że się chyba narzucam, prawda? - zapytała się go

- twój brat? czemu? - zapytał i pomyślał sobie, że colton chciał go posiekać tasakiem za to, jak krzywdził jego siostrę. - nie wiem, nie uznałbym, ale nie widzę na razie sensu, żebyśmy widywali się co dzień, bo chyba muszę sobie to wszystko trochę przemyśleć i ty też, a skoro uważasz, że traktuję cię jak obcą osobę to to naprawdę jest hm... - wzruszył ramionami i napił się herbaty.

- co hm, co? - zapytała sie go i tylko przewróciła oczami - nie wiem, skąd mam wiedziec. dużo mu o tobie opowiadam. z resztą nieważne, pewnie chciałby sie z tobą zaprzyjaźnić. on przyjaźni się ze wszystkimi facetami z którymi się spotykałam albo spotykaam - wzruszyła ramionami i oblizała wargi. zaraz pociągnęła nosem i spojrzała sie na niego - wiesz, w sumie przemyśleń mam bardzo dużo, szczególnie jak nie sypiam w nocy z wielkimi wyrzutami sumienia. nieważne.. julien przemyśl sobie, ja też przemyślę bo ja już nie wiem - powiedziała i się rozpłakała z niemocy i poszła wcisnąć głowę w poduszkę.

// też Was pozdrawiam! <3 ;d

źle się czuł z tym, że przez niego płakała, ale jednak nie mógł jej niczego zaoferować, jeśli czuł się tak niepewnie. odstawił kubek i podążył jednak za nią. usiadł na brzegu łóżka. - no nie płacz - pogładził ją po włosach, napisałam głosach xd - płaczem i tak nic nie zmienisz, danielle, tu po prostu potrzeba czasu - westchnął, gładząc ją tak nadal.