no to skoro ją odprowadził, to przyszli pewnie tutaj. - wejdziesz? - zapytała, bo była gościnna, a wczoraj posprzątała, więc mogła zapraszać gości xd otworzyła drzwi szerzej i nie wiem, czy wszedł, czy nie!

amelka teraz będzie miała traumę i nie będzie chciała w ogóle wychodzić z domu po zmroku. odprowadził ją jednak thierry, więc czuła się w miarę bezpieczna. - chcesz wejść? - zapytała, bo to gościnne dziecko i uznała, że musi mu się odwdzięczyć, że odstawił ją całą i zdrową do domu! herbatą oczywiście, nic innego nie planowała xd

- jeśli się mnie nie boisz dalej - wyszczerzył się i oczywiscie przekroczył próg. - co ty masz z tym no wszystkim? czego się tak obawiasz? - zainteresował się. zmarszczył brwi. zrzucił japonki z nóg i dopiął koszulę bardziej przyzwoicie, pozbawiając ją rozkosznego widoku jego coraz bardziej z dnia na dzień opalonej klatki piersiowej. - nie rozumiem cię - dodał, opierając się plecami o ścianę. lubił się zagłębiać w psychikę ludzi, ciekawili go wszyscy.

- oglądałam dzisiaj trochę przerażający film, to pewnie dlatego. już się ciebie nie boję - zaśmiała się. - chcesz coś do picia? mam kawę, herbatę, wodę, wino, sok i nie wiem co tam jeszcze - powiedziała. pomyślała nawet, że może by chciał ją upić ;/ ale zaraz odrzuciła tą myśl. zrzuciła buty i weszła wgłąb mieszkania, ciągnąc thierry'ego za sobą za rękę.

- aha,. okay. filmy. no tak, niezłe potem czasem się schizy robią. znaczy mi nie, ale keidyś jak byłem mały to na przykład ciągle bałem sie wchodzić do ciemnego salonu, że mnie zjedzą tam robaki i takie świństwa. ścisnął lekko jej dłoń. - rany, masz dalej takie zimne ręce. może ubierzesz jakiś sweter, nie wiem... trochę mnie to wiesz, martwi, że masz takie zimne. złe krążenie? - roześmiał się i poszedł za nią. - ja bym prosił wodę. uwielbiam pić wodę.

- nie no, zaraz mi się ogrzeją - powiedziała. doszłam do wniosku, że anorektyczki mają zimne ręce, a ona mało jadła ;/ - myślałam, że dasz mi się upić - zażartowała i nalała mu wody, po czym wręczyła mu ładną szklankę z ikei. - więc opowiedz mi coś o sobie, co, thierry? zaprosiłam cię do domu, a wiem tylko, że masz na imię thierry i lubisz pić wodę...

- eee- zastanawiał się. nie wiedział, co ma powiedzieć o sobie szczytnego, bo nic takiego fajnego do podrywania dziewcząt nie znajdował w swej osobie. miał trochę zaniżone poczucie wartości, ale nie okazywał tego, nie chciał być wrażliwcem, tylko normalnym kolesiem, żeby się nie ośmieszać. dał sobie trochę więcej czasu i wypił całą wodę ze swojej szklanki. - mam dwadzieścia lat. mieszkam trochę daleko od ciebie, ale za to blisko plaży. lubie chodzić na plażę w wolnych chwilach i nurkować w morzu.

- ale mnie lubisz i będziesz mnie często odwiedzał, prawda? - zapytała z uroczym uśmiechem, choć wiedziała, że pewnie jeszcze nawet nie zdążył jej polubić, jeśli już. - ale fajnie, lubię plażę, ale nigdy nie chce mi się samej tam chodzić. możesz mnie kiedyś zabrać na plażę - powiedziała z uśmiechem znowuż i usiadła na blacie kuchennym. - chyba że mnie nie polubisz.

- a co? tak zależy ci na tym, bym cię polubił? - na chwilę przekrzywił lekko głowę w prawo. wyglądał przy tym świetnie, choć on sam uważał, że wygląda do dupy. potem wyprostował się i zrobił kilka kroków w jej stronę, po czym oparł się tuż obok o blat. jak tak siedziała była tylko trochę niżej od niego. fajnie. - nie boisz się już, że ci coś zrobię? - mruknął, unosząc jedną brew w górę. westchnął pod nosem i dolał sobie wody.

- nie wiem, na ogół wolę, żeby ludzie mnie lubili, niż nie lubili - stwierdziła, wzruszając ramionami i zamachała nogami. - nie, nie boję się. a powinnam? - zagaiła, zerkając na niego kątem oka, a potem przekręciła się jakoś sprytnie tak, że mogła go sobie normalnie obserwować. - no ale widzisz, nie potnę się, jeśli jednak nie będziesz mnie lubił, czy coś - stwierdziła, odgarniając włosy.

- powiedzmy, że będę cię lubił - odrzekł w końcu i uśmiechnał się do niej znad szklanki. - w gruncie rzeczy nie dajesz powodów do nie lubienia ciebie, amelia - wyznał i odstawił szkankę na blat. - no cóż, hm - odchrząknął, spoglądając na jej zgrabne kolana. lubił kobiece kolana, zazwyczaj wyglądały fajnie i lubił też chude, zgrabne kostki, dotąd nie ustalił tak do końca, dlaczego. - a ty lubisz mnie?

przechyliła głowę w lewo, przyglądając mu się uważnie. zastanawiała się przez krótką chwilę. - no tak. lubię - powiedziała w końcu, bo nie miała powodów, żeby go nie lubić, za to miała takie, żeby lubić, na przykład że ją odprowadził xd - i co w związku z tym? z tej okazji zabierzesz mnie kiedyś na plażę, czy co? - uniosła lekko brwi, przyglądając mu się z zaciekawieniem.

- dlaczego tak bardzo chcesz, bym zabrał cię na palżę? - zacviekawił się. w końcu nie widział jakichś większych powodów, żeby jej nie zabierać. była ładna i w pokazaniu się na plaży z amelią w stroju kąpielowym nie miałby manjmniejszych oporów. tylko się z nią tak śmiesznie drażnił. podszedł trochę bliżej niej i uśmiechnął się nieznacznie, jednokącikowo, stając przed nią i opierając jedną rękę gdzieś koło jej biodra na blacie.

- no bo mówiłam ci już, że lubię plaże, ale nie chodzę na nie sama, bo mewy są straszne... - powiedziała. nie miała wprawdzie zamiaru ubierać się w żadne kostiumy, ale to nic. odruchowo trochę się odsunęła, ale za nią była już tylko szafka, więc niewiele mogła zrobić. przyjrzała mu się uważnie, ale nie z przestrachem, to chyba dobrze. - ale skoro nie chcesz, to nie musisz, trudno - wzruszyła ramionkami. - pójdę sama i zostanę pożarta przez stado mew.

roześmiał się cicho pod nosem, nieco ochryple. zauważył, że się odsunęła. nie zamierzał zrobić absolutnie nic wbrew jej woli, ale nie odsunął się, bo chciał być tak trochę na przekór całemu światu.
- okay. mam ocalić cię przed mewami. takiej misji jeszcze nigdy nie miałem, ale uznajemy, że podejmę się zadania. pójdę z tobą na plazę i nie pozwolę ciebie zjeść mewom. a co dostanę w zamian?

- hm - zamyśliła się. - no nie wiem. możesz do mnie przyjść na kawę za darmo, bo pracuję w starbucksie - zaśmiała się. - a tak poza tym, to łatwiej będzie, jeśli powiesz mi, czego oczekujesz w zamian - pokiwała głową, choć dla niej to było teraz w tej sytuacji dość jednoznacznie, jednak póki co, jeszcze przed żadnymi mewami jej nie ocalił, ha xd

- być może dowiesz się w przyszłości - westchnął, a potem zerknął na zegarek. - amelia, słuchaj... nie dręczę cię już. raczej będę szedł do domu. wiesz, rano wstaję gdzieś koło piątej, czyli za cztery godziny i czterdzieści pięć minut, a następnie oczywiście robię sześćdziesiąt kilometrow rowerem. potem robie zakupy, a koło pierwszej po południu już idę na tę plażę i pewnie zasnę w upale. więc obudź mnie tam koło pierwszej trzydzieści, zanim sobie spalę plecy. czy cokolwiek - uśmiechnął się i czułym gestem załozył jej kosmyk włosów za uszko.

- możesz zostać na noc - powiedziała, zanim zdążyła ugryźć się w język. - znaczy... pościelę ci na kanapie, albo ja będę spała na kanapie, czy cokolwiek - poprawiła się całkiem szybko. - i postaram się cię jutro obudzić, chyba, że sama nie wstanę do tej trzynastej trzydzieści... - westchnęła. - to co, zostaniesz? - zapytała, bo nie chciała się teraz wykręcać.

- wiesz, że nie - odparł, bo nie widział sensu w zostawaniu tutaj na jej kanapie. w sumie nie ufał jej na tyle, by zostać na jej kanapie, jeszcz eby go okradła, a rano obudziłby się na targu niewolników naćpany jakimś świństwem. lubił obstawiać czarne scenariusze, aby przypadkiem nie robić głupot. - za piętnaście minut będę przecież w swoim domu. znaczy piętnaście minut drogi mam, tak sadzę - uśmiechnał się. - chyba, że się boisz przez te filmy i to dlatego mam zostać. damę zawsze ocalę!

- no tak, boję się - przytaknęła. - ale skoro wolisz iść, to w porządku - powiedziała i wcale nie była obrażona, ani nic z tych rzeczy. sama pewnie też nie zgodziłaby się zostać, gdyby to on jej to zaproponował. - no to... hm, dobranoc? - mruknęła i pocałowała go w policzek, mając nadzieję, że po drodze nic mu się nie stanie i nikt go nie napadnie :c

- nie odprowadzisz mnie do drzwi? - zapytał z ustami tuż przy jej uchu, wykorzystując to, że sama sie przybliżyła,. by pocałować go w policzek. teraz to on sam ją pocałował w policzek i przytrzymał usta dłużej przy jej skórze. - odprowadzisz do drzwi przynajmniej? - pwotórzył, a potem leniwie zaciągnął się jej zapachem. miał ochotę zostać i ją przelecieć.

- nie chce mi się wstać - zaśmiała się. - no bo mógłbyś zostać, przecież cię nie zamorduję w nocy - westchnęła. - ani nic takiego. obiecuję. nie będziemy nawet spać w jednym pokoju - stwierdziła i pokiwała głową, bo kanapa była w salonie, a łóżko w sypialni. skrępowała się, kiedy ją tak pocałował, ale nic nie powiedziała.

no i poszedł/został, nie wiem, ale ja już lecę, dobranoc ;**

poszedl

przyszli więc do amelii i może nawet miała klimatyzację w domu xd tak czy inaczej, było na pewno chłodniej niż na zewnątrz. - no dobra, to zaraz zrobię tą kawę, tak? chyba że masz ochotę na coś innego? - zapytała, rzucając gdzieś klucze i potem pewnie będzie ich szukała sto lat, ale to nic. weszła wgłąb mieszkania. - rozgość się i mam nadzieję, że nie mam tu zbyt dużego bałaganu...