- o jakim grzechu mówisz? - uniosła jedną brew do góry, wstała i owineła się tym szlafrokiem bardziej i ruszyła do sypialni. hiper krótki post!

- o niewypiciu piwa oczywiście, a co ty myślisz mała prowokatorko? tak na prawdę jesteś bardzo wredna - wyniósł szklanki do kuchni - bo dałas mi dzisiaj jasno do zrozumienia że z kochania sie nici, ale i tak odstroiła sie tak jakbyśmy mieli spędzić razem co najmneij noc poslubną!

- bo testuję ciebie! - roześmiała się, leżąc w łóżku już w samej bieliźnie, szlafrok zrzuciła przy łóżku. leżała miło pod prześcieradełkiem i podobało jej się to, ze wyniósł te szklanki do kuchni, że coś robił w ogóle. - wiem, że jestem wredna, ale czasem trzeba, a czasem to silniejsze ode mnie - parskneła i przytuliła się do poduszki.

- wiesz, ja też mam pewne części silniejsze ode mnie - westchnął, ale przytulił się do niej, nie do poduszki, i od tyłu, bo podobało jej się że śpia na łyżeczki a potem dał jej całusa w kark. - powiem ci to już tysięczny raz, ale i tak: ciesze się że jesteś. - wyszeptał dmuchając jej na kark i zakończył to zdanie kolejnym całusem. własnie tak i ył dla dziewczyn, w których się zakochiwał. czulszy, romantyczniejszy o w ogóle - szy niz zawsze.

usmiechneła się aż sama do siebie i położyła rękę na jego ręce, szczęsliwa z faktem, że mimo tego, że nie uprawiali seksu, był dla niej taki milutki. wcześniej, w głębi duszy żywiła obawę, że jest z nią tylko ze względu na seksik, serio. teraz wyzbyła się jej.
- to dopiero drugi raz - rzekła jakże romantycznie, bo dzisiaj miała tendencję do takich rzeczy, ale zaraz potem tak jakby nie wytrzymała, odwróciła się do niego przodem, przysunęła się bliżej, ułożyła dłoń na jego policzku i go pocałowała.

- błagam, nie. - powiedział jak juz tam całowali się z minutę. - bo zacznę cię błagac na kolanach... - pogładził ją po policzku i cmoknał jeszcze w usta. - to serio nie jest dobry pomysł.... - na prawdę, miał teraz taką ochotę złapac ją za cycka i takie rzeczy że sam się siebie przestraszył...

ro9ześmiała się cicho praktycznie porsto w jego usta, od których nie miała ochoty się odsuwać, tak samo jak od romea, więc, cóż, nie odsunęła się.
- więc niech będzie moim złym, szatańskim pomysłem! - powiedziała super złowrogo i roześmiała się znów, a potem go pocałowała mocno znów, w sumie jej samej już się zachciało! niewyżyci jacyś...

musiał ją od siebie odsuwać bo zaraz idę!!!!
więc ją odsunął i znowu pogładził po policzku - daj mi troche pobyć romantycznym, maleńka - zachichotał troszkę, krótko na to swoje maleńka a potem juz sie uspokoił, tak.

- okay, okay - powiedziała i ułożyła się grzecznie na jego ramieniu i okbrazała palcami sobie jego sutek ten bliższy. - twoja romantyczna wersja to coś niesamowitego, mówię ci - pocałowała go w tego sutka, a potem odwróciła się do niego tyłem, no bo łyyyyżeczki time.

objał ją w talii i normalnie siłą woli tylko powstrzyał się żeby jej nie zacząć miziać mrygac i takie tam. no i poszli spac.

miała taki bałagan w torebce, że cudem doszukała się kluczy do mieszkania, ale wreszcie przekręciła zamek i otworzyła drzwi.
- chodź - mrukneła. zapraszając go, miała na celu to, że będzie miała pewność, że nie poszedł do evie. chciała, żeby romeo był tylko jej i nikogo więcej, nie mogła się nim dzielić z nikim innym, choćby tylko jego fizycznością. ściągneła sandałki ze stóp, rzuciła torebkę na ziemię, zamknęła drzwi na zamek, kiedy już wszedł i oparła się o nie plecami. wzieła kilka głębokich oddechów. - nie wytrzymam czegoś takiego drugi raz.

- nie byłem w pełni świadomości. - powiedział i tez sie oparł, ale o sciane. przypomniało mu sie jak kiedys tu wpadli rozochoceni na siebie i takie tam i az go to wspomnienie zabolało. miał nadzieję ze mu wybaczy, drugi raz, no tabene.

- nie tłumacz się. nie proszę cię o to, byś mi się tłumaczył - powiedziała jasno i chłodno, ochrypłym po płaczu głosem, w którym jednak pobrzmiewała stanowczość. - mógłbyś przynajmniej wziąć prysznic, bo nie wiem, co dokładnie w nią wkładałeś - okay, nie mogła się oprzeć, by tego nie powiedzieć, ale musiała się teraz trochę powyżywać. zasłużył sobie na to.

westchnął i od razu zaczął rozpinać guziki koszuli, która potem upuscił niedbale, jak zawsze, na podłogę, i zanim zdążył dojsc do łazienki był juz z powrotem w samych tylko bokserkach. i poszedł i wziął ten prysznic, bo obiecał jej że dla niej zrobi wszystko! wyszedł zaraz z ręcznikiem na bioderkach i mokrymi wlosami. - juz. - bo zajęło mu to jakieś 4 minuty.

- okay - mruknęła i skubała zębami swoją dolną wargę, przyglądając mu się raczej nieufnie. zastał ją tam, gdzie zostawił, czyli opartą o wejściowe drzwi, bo miała trochę problemu z tym, by wejść do środka bardziej, ale teraz podniosła jego koszulę z podłogi, a potem jego spodnie, które przewiesiła, poskładane starannie, przez oparcie kanapy, pociągając nosem. - tracę cię - mruknęła, gapiąc się w telewizor, bo w sumie ta kwestia ją dręczyła najbardziej. któregoś dnia wybierze evie, nie ją.

- co ty opowiadasz? - wybór był raczej nie miedzy evie a nią, tylko pomiędzy białym proszkiem a nią. wciąganie nosem powoli przestawało mu cokolwiek dawać, a nawet jeśli to musiał brać już poważnie niemałe porcje. stąd już krok do strzykawki, którą w sumie mogłaby jakos niedługo u niego znaleźć. wszedł z nią do salonu iii nie wiem co, może usiadł.

no w sumie ta opcja też wchodziła w rachubę. skoro usiadł, a ona stała za kanapą, mogła przeczesywać jego miękkie, wilgotne włosy palcami, co w sumie było dosyć relaksujące.
- skoro pieprzyłeś się z nią w stanie nieświadomości... uhm... ostatnio coraz częściej jesteś w tym stanie... i może tu już nie chodzi o samo to, że mnie zdradzisz. boję się o ciebie. i w sumie masz rację, że będę miała ciebie z tymi wszystkimi świństwami albo nie będę cię miała w ogóle... bo jak już nie będę ciebie miała, to będzie chyba znaczyło, że przedawkowałeś. i że umrzesz - ok, to było oookropne z jej strony, ale musiała wylać z siebie wątpliwości.

-kurwa, sam nie wiem... - powiedział a potem milczał przez chwile - po prostu to jest silniejsze ode mnie... ręce mi się trzęsą i gorąco mi albo bardzo zimno jak nie wezmę. i się pocę. i jestem wiecznie głodny, ale nie moge nic przełknac... to gorsze uczucie od... od nie wiem czego, wszystkiego... ja już nie moge przestać, rozumiesz? - zmarszczył czoło, wyglądał na bardzo, bardzo zagubionego w tym momencie.

- nie wiem, czy jestem w stanie to zrozumieć. chciałbym cię z tego wyrwać, ale jak mogę to zrobić, skoro ty sam nie chcesz? - zmarszczyła brwi i przesunęła dłonie na jego ramiona, po których przez moment go gładziła, a własciwie to wędrowała delikatnie opszukami palców po jego szyi, obojczykach, ramionach i karku z przymkniętymi oczami, wyobrażając sobie po kolei w głowie te kolejne częsci ciała, których dotykała i które znała u niego na pamięć. uspakajało ją to. - im głębiej w tym będziesz siedział, tym ciężej ci będzie wyjść, a jeśli chcesz mieć przed sobą perspektywę życia dłuższego niż kilka kolejnych lat, to będziesz musiał to rzucić. i to już nie jest żadne ultimatum, które ci stawiam, bo takie rzeczy robi się dla samego siebie, nie dla innych osób.

- ale te wyższe stany świadomości, to szczęście, czyste... szczęście... - powiedział, robiąc pauzę gdy dotkneła któregoś tam kręgu na jego szyi co jakims cudem go zelektryzowało. - nie wiem, serio nie wiem. fakt jest taki że nie miałem już pieniedzy i zatrudniłem się w knajpie u evie żeby miec za co ćpać. bo nie chciałem cię więcej wyzyskiwać.

pierwsza myśl, która przyszła jej do głowy, to była ta, że romeo teraz będzie ruchał evie na każdej zmianie i przy każdej sie nadarzającej okazji, kiedy spotkają się na zapleczu.
- chryste - westchnęła ciężko i przestała wędrować palcami już po jego ciele, ręce oparła na kanapie i przez moment stała tak, zastanawiając się, co do cholery powiedzieć. - nie możesz zatrudnić się gdzieś indziej? - zapytała i poszła do lodówki. wróciła z dużą czekoladą z nadzieniem truskawkowym, usiadła obok romea na kanapie i zaczęła ją jeść jak ziemniaczki z pieczenią po prostu...

yhym, ona ma to samo co ja!!! i tak w zasadzie było jak ona sobie pomyslała, bo ruchał evie, na każdej przerwie albo jak był mały ruch albo działy sie po kryjomu robótki ręczne bo obydwoje non stop byli na fazie.
- nie wiem gdzie. nigdzie mnie nie będą chcieli, serio. spójrz jak ja wyglądam. - podkrążone oczy, zmizerniałe juz ciało, bo był coraz chudszy, prawie nie jadł i nic nie ćwiczył, a jak już gdzieś łaził to i tak na czczo wiec mięsnie chyba nie rosły od tego specjalnie..

- boże - powiedziała i straciła siłę do dysktuowania z nim na te ciężkie tematy, bo na dzień dizisejszy to było już za dużo dla odette, powiedzmy sobie to szczerze. podniosła dupkę z kanapy i wpakowała mu się okrakiem na kolana, ujęła jego twarz w dłonie i pocałowała go pod okiem najpierw prawym, potem lewym strasznie czule. - nie chcę, żebyś tam pracował. proszę, proszę cię, romeo...

- skoro tak chcesz.... - myslał dłuzszą chwilę aż w końcu wymyslił - tylko wtedy bede musiał pojechac do paryża. i zrobić wielkie pojednanie z ojcem. i tam prawdopodobnie zostać. - tak to wyglądało. odwyk, zamknięte drzwi, kraty, takie tam. - bo inaczej nie bede miał kasy na nic. musze sie jakoś utrzymac, a ojciec ma wystarczające zasoby...

- okay - powiedziała i zgodziłaby się na wszystko, byleby tylko utrzymać go z dala od evie w tym momencie. sięgneła sobie po pasek czekolady i wpakowała go do ust, potrzebowała teraz się nażreć słodkiego, wtedy polepszyłby jej się humor. - mogłabym pojechać z tobą... - pewnie ojciec romea by się ucieszył, gdyby przedstawił mu tak porządnie wyglądającą i prezentującą się odette. zaczęła całować jego szyję.