przybyli więc do jej mieszkania, żeby mogła się spokojnie przebrać. więc zapewne stanęli przed jej domem i tak czekał william żeby spokojnie sobie otworzyła - hmm to miłe - pokiwał głową

thierry i lisbeth przyszli tutaj. zadzownił na poczatku do drzwi, bo liczył na to, a może właśnie miał nadzieję, że frei nie ma. nie było! wiec w końcu wyjął klucze z kieszeni i otworzył drzwi, wpuścił lisę przodem.
- ale duszno - westchnął i natychmiast włączył klimatyzację. - rozgość się i czuj sie jak u siebie, te sprawy, wiesz - rzekł, zdejmując japonki z nóg i chowając je (japonki, nie nogi) w szafce na buty. - napijesz się czegoś? mam tu dosłownie wszystko - oznajmił, ruszając w stronę salonu.

aha freja jednak była xd

sory thierryxd A więc Freja nerwowo, jak to miała w zwyczaju, grzebała w swojej torebce, która zresztą też troszkę się przemoczyła. W końcu wyciągnęła z niej pęk kluczy i jednym z nich otworzyła wejściowe drzwi. Kiedy weszli do środka, zobaczyła, że buty brata stoją przy wejściu, toteż uśmiechnęła się tylko nieznacznie i zaprosiła chłopaka gestem do środka. - Może lepiej chodźmy do mojego pokoju - zaproponowała, wchodząc po schodach. - Przepraszam, że nie mówię: rozgość się, bo ja właściwie nigdy tego nie mówię, ale jeśli uważasz to za stosowne, to mogę powiedzieć rozgość się... - wypaplała bez sensu, a kiedy weszli już do jej pokoju, zdała sobie sprawę, że to nie było zbyt inteligentne...

/pf czemu uciekli od thierrego i lisy ;c

- wody - pokiwała głową, rozglądając się dookoła. stwierdziła, że jej mieszkanie wypada ubogo w porównaniu z jego, więc poczuła się troche biednie i żalośnie, ale i tak się wciaż usmiechala. ściągnęła buty pewnie, żeby mu nie nasyfić, bo wiadomo jak to bywa z butami po spacerze. - ładnie mieszkasz - stwierdziła z aprobatą i pewnie usiadla na jakiejs kanapie.. zmeczyla sie chodzeniem wiec uznala, ze nigdzie nie idzie juz dzisiaj, no, chyba, że do domu.

/tez bym uciekla;/

- gadasz zupełnie bez sensu, moja droga - roześmiał się tylko i poszedł grzecznie za nią, zastanawiając się kim jest w takim razie ten koleś z dziewczyną ale jakoś zupełnie nie będzie się nad tym przedługo zastanawiał. uśmiechnął się do siebie i kiedy już dotarli, usiadł sobie na jej łóżku - mam nadzieje że nie będziesz przebierała się zbyt długo, co? - powiedział, no może trochę niegrzecznie ale mimo wszystko chciał być miły. rozejrzał się po pokoju

- to bardziej zasługa mojej siostry no i trochę mamy. wiesz, ja nie przykładam ręki d rzeczy takiej jak na przykład kolory zasłon czy ozdoby, ale przynajmniej malowałem ściany. malowanie jest fajne, jakby mi sie nudziło kiedyś w zyciu i chciałbym zarobić jakąś forsę, zostałbym malarzem ścian - powiedział, a potem wyszedł do kuchni. wziął z lodówki butelkę wody i nalał do dwóch wysokich szklanek do pełna, wrzucił kilka kostek lodu do każdej. - proszę - rzekł, stawiając szklanki na ławie, a potem usiadł na kanapie obok lisy i uśmiechnał się do niej przemiło.

pewnie musiala wracac do domu albo cos!

Kiedy zorientowała się, że nad czymś rozmyślał, postanowiła mu ulżyć! - To mój brat i tak myślę, że jego przyszła dziewczyna... - stwierdziła, zastanawiając się, czemu nie przedstawił swojej siostrze nowej wybranki życia itd... - No wiesz, jestem dziewczyną, ale postaram się szybciej uwinąć, więc myślę, że jakieś dwie godziny wystarczą - uśmiechnęła się do niego, po czym podeszła do swojej szafy, z której wyciągnęła przydużą koszulkę na ramiączkach i czarne leginsy. Szybko rozpięła zamek umiejscowiony z boku, po czym sukienka zsunęła się na podłogę. Zakryła bieliznę wyjętymi ubraniami. - Ee, chyba muszę przedostać się do łazienki... - stwierdziła, ale zdjęcie sukienki nie było zbyt mądrym pomysłem... - Dobra, nie patrz na mnie, muszę przejść przed tobą... - stwierdziła i na palcach pobiegła, koło niego też (!!), do łazienki obok jej pokoju.

pewnie patrzył i tak, bo jest raczej facetem a faceci to wzrokowcy a no właśnie i dlaczego w sumie miałby nie patrzeć na nią. uśmiechnął się sam do siebie - okej, tylko błagam, nie bądź tam dłużej niż jakieś pół godziny bo więcej czasu nie posiadam- roześmiał się, okej, ale mógł w sumie na nią i tak poczekać. więc zaczął się rozglądać bardziej dogłębnie w jej pokoju, ale nie szperał jej po szufladach, co to to nie, bo to nie jest bardzo bardzo grzecznie.

Po dwóch minutach, w których zdążyła: zmienić bieliznę, włożyć wspominane wyżej ubrania, wysuszyć włosy, pociągnąć usta błyszczykiem, a rzęsy mascarą, wyszła uśmiechnięta, ciesząc się, że nie złapała chłopaka na grzebaniu jej po szufladach, bo dowiedziałby się o jej zboczeniach! (kolekcjonowała bravo girl) - Okej, więc teraz możemy iść do kuchni, mam kawę, chyba, że nie pasuje ci mój dom, albo ja sama, co w sumie byłoby zrozumiałe... - otrząsnęła się z tych myśli, uśmiechnęła po raz któryś i zaprosiła go na dół. Kiedy stanęła już przed ekspresem, zastanowiła się, jak robi się kawę, bo tym zawsze zajmował się thierry! - Ee... możesz mi pomóc? - spytała, z nadzieją, że nie weźmie jej za taką wielką idiotkę i nie wyjdzie... a ja zw:*

- jasne, dlaczego nie - powiedział i pewnie zaraz szybko wszystko zrobił, bo był jakimś mistrzem kawy i robienia jej wszystkim swoim dziewczynom które zostawały u niego na śniadanie a ich było choolernie dużo. william miał duże powodzenie, więc raczej nie narzekał na brak umiejętności ich podrywania albo robienia im rano kawy, a potem nie dzwonienia do nich następnego dnia. rozejrzał się dookoła i wyjął jakieś ładne filiżanki i już była kawa gotowa - masz do tego jakieś ciastka może? -zapytał, bo był strasznym łasuchem

- Może coś mam, ale dbam o linię, więc... - otworzyła szafkę, z której wypadały żelki i chipsy, i w której nic się już nie mieściło. - Tak jak mówiłam, dbam o linię, ee.... - wyjęła cztery opakowania różnych ciastek, bo stwierdziła, że więcej nie chce się jej przekopywać. - Możemy usiąść w salonie, ciągle zmieniamy miejsca, hehe - ale zażartowała! Złapała za swoją filiżankę i uśmiechnęła się z wdzięcznością, bo ona niestety nie potrafiła rozgryźć tego strasznego urządzenia. Kiedy usiedli w salonie, ułożyła wszystko ładnie na stoliczku i upiła łyk. - Mmm, jaka pyszna, dzięki, że się tym zająłeś - napiła się po raz kolejny i spytała po chwili: - Pracowałeś w kawiarni? Ja myślę, że tak... - bo to nie dlatego, że zawsze robi kawę dla swoich dziewczyn!!

- nie, nie pracowałem w żadnej z kawiarni, po prostu na to wychodzi że lubię robić kawę. i tyle, nic więcej. nawet nie dorabiam jako barman ani nic takiego, mam po prostu to wszystko we krwi. może powinienem zostać jakims barmanem albo coś takiego, hm, co o tym sądzisz freja? - zastanowił się na głos i napił się kawy - masz bardzo ładny dom, a twój brat umie też robić jakąś kawę? - zapytał się, w sumie nie przeszkadzało mu to że mieszka z bratem. skoro i tak jej nie znał.

- Oh, nie lubię barmanów, wydają się tacy prymitywni, kelnerzy też nie są zbyt dobrzy, ale praca w miłej kawiarence to całkiem dobra sprawa - stwierdziła, upijając kolejnego łyka. - Mój brat zawsze robi mi kawę, ja jestem niedorajdą, chociaż kocham gotować, Albo jeść, ale gotowanie wiąże się z jedzeniem - zaśmiała się i nałożyła nogę na nogę. - Dziękuję ci bardzo, właściwie to gzie się uczysz? O ile się uczysz... - znała przypadki, kiedy naukę kończyło się po gimnazjum...

i zasnął, czy coś będe wieczorem!

pocałowała go w czółko na dobranoc, a sama jadła:)

A więc poszły do niej, bo Freja stwierdziła, że nie będą się zabijały kofeiną i wypiją u niej herbatkę ziołową. Szybko zdjęła z nóg czarne balerinki i poszła z dziewczyną od razu do salonu. - Opowiadaj, coś się stało? - zapytała zaciekawiona, szybko jednak pobiegła do kuchni i przyniosła jakieś mega kaloryczne ciastka. - Przy okazji, możemy obejrzeć Śniadanie u Tiffany'ego - zaproponowała, sięgając myślami, czy płyta wciąż leży w tym samym miejscu...

alex tesknila za wieczorami w stylu paryskim i wreszcie mogla sie normalnie spotkac z freja. - nic gadalam wczoraj z tym felixem - powiedziala - i nie zeby mi sie podobal czy cos, ale on jest normalny? - zasmiala sie troche i kontynuowala - wydal mi sie troche dziwny a podobno cie zna... i w ogole duzo ludzi juz znasz tutaj? - spytala sie wscibsko no ale kto jak kto ale przyjaciolce moze zadac wprost pytanie - to ogladamy! - wziela ciastko i upila herbate

Roześmiała się, wstając z kanapy, by poszukać upragnionej płyty. - Zdecydowanie, jest dziwny - krzyknęła, kucając przy szafce pod telewizorem i grzebiąc wśród filmów w stylu: Gdzie jest Nemo? i Kubuś Puchatek... - W sumie to jego, Lamberta, oczywiście Ciebie, a do tego z trzy osoby. No i bracia (bo drugi jest w trakcie tworzenia się). Także, samotna się tutaj nie czuję, ale rozumiesz, mogłoby być lepiej. - Właściwie to skąd one się znają, hehehehehe? - A wracając, to podoba ci się ten Felix...? - spytała, wlączając w końcu film i siadając obok przyjaciółki.

nie wiem skad, ale czy to wazne...... - nie podoba mi sie tylko ciazki do rozmowy byl a jak zapytalam o tego lamberta to po prostu malo mnie nie zabil wzrokiem! - byla zupelnie powazna i powiedziala - zastanawiam sie czy isc dzis do jakiegos klubu i czy zrobic sobie wlosy grace kelly czy audrey... czy francoise hardy? - zapytala sie, bo miala ochote sie wyszalec i w ogole - idziesz ze mna? - spytala zwracajac uwage na pierscionek hepburn w sniadaniu

- Dokładnie, oni obaj są zdrowo porąbani, ale się nie przejmuj, dla wszystkich, także życie... - stwierdziła, jedząc już któreś z kolei ciastko. - Jeju, kocham Audrey, przecież wiesz, ale może francoise hardy, bo grace kelly jest takie grzeczne. A klub, z wielką chęcią, już miałam ci to zaproponować. W ogóle moja mama wysłała mi z Nowego Jorku mieszankę ciuchów od projektantów, mam pantofelki Moschino i sukienkę Channel, do tego buty Miu Miu, może się w coś ubierzemy?! - zaproponowała podekscytowana. - Mam wszystko na górze na wieszaku! - poinformowała, upijając łyka gorącej herbaty.