wczołgał się do domu. no dobra, nie, wszedł normalnie, choć trochę po ścianach i pocałował ją milutko w policzek. - cześć - powiedział, zdejmując z lekkim trudem buty, a le na szczęście jakoś mu się to udało. - hm, jest colton? - zapytał. - co u ciebie?

- nie ma, jesteś pijany julien. wejdź i sie zachowuj co? - wymamrotała spokojnie, nie chciała być niemiła dla niego ale jej jakoś nie wychodziło - wejdź do salonu, usiadź sobie na kanapie. napijesz się może czegoś prócz alkoholu, co? - zapytała go i przygryzła wargi. zaraz rozejrzała się dookoła, wszedzie było pełno jej ciuchów i coltona także. na razie poprawiła swoją bluzkę

- nie jestem pijany - stwierdził, bo przestał liczyć po dwóch mocniejszych drinkach, toteż myślał, że jest całkiem trzeźwy, a parę piw, czy czegośtam nie szkodzi. - nie chcę nic do picia... chociaż możesz mi zrobić herbaty - wybełkotał i usiadł na kanapie, rozglądając się teraz po pomieszczeniu.

- aha, no jak chcesz ale ja widze swoje - wymamrotała i zaraz poszła mu zrobić herbaty, pewnie ogarnęła w międzyczasie mieszkanie żeby nie znalazł niczego jej kompromitującego wśród tych rzeczy co leżały na kanapach - cholera, no dobra. więc co cię do mnie sprowadza drogi julienie, oprócz tego że jesteś trochę napity ale to już nie szkodzi mniejsza o to... masz jakis konkretny powód? - zapytała, podając mu już ciepłą herbatę

- chyba tak - pokiwał głową, nie bardzo wiedząc, jak zacząć, ale chyba postanowił po najmniejszej linii oporu. - hm, po prostu chciałem, żebyś wiedziała, że nie jesteś mi taka całkiem obojętna. jesteś moją przyjaciółką, ale inną, niż wszystkie, nie umiem ci tego wytłumaczyć, sam nie wiem... ale chciałem, żebyś wiedziała...

wsłuchiwała się w to wszystko i tylko tak patrzyła w jeden jedyny punkt który sobie obrała. nadal miała jego bluzę, sama teraz niezbyt wiedziała co ma powiedzieć na ten temat, spojrzała na niego w końcu - hm, znaczy co przez to wszystko powiedzieć? chcesz żebym była twoja, czy nie chcesz żebym była dla ciebie kimś więcej? - zapytała go, musiała wiedzieć cokolwiek więcej na temat tego co właśnie powiedział. uśmiechnęła się do siebie i przygryzła wargi. czekała na jego reakcję

żeby jeszcze julien sam wiedział, czego chciał, to byłoby w ogóle całkiem kolorowo i fajnie. na razie tylko wzruszył ramionami. - po prostu boję się, że cię zranię, wiesz... świadomie, albo nie. nie chcę cię krzywdzić, bo na to nie zasługujesz, a wiem, że nie zmienię się tak od razu - wymamrotał. - ale możemy spróbować.

szczęka jej opadła że też jej nie powiedział tego na trzeźwo, a jaka szkoda bo przynajmniej wiedziałaby że nie kłamie. ale skoro jej to mówi po pijanemu to będzie mogła mi to wszystko przypominać na trzeźwo i będzie jeszcze dla niej lepsza sytuacja. uśmiechnęła się do niego i usiadła gdzieś niedaleko - ale... ale mówisz serio czy żartujesz sobie teraz ze mnie, co? - zapytała go poprawiając teraz swoje włosy które wpadały jej w oczy

westchnął ciężko, ale cierpliwie wybełkotał, że nie żartował i że mówił całą prawdę, a on po alkoholu zazwyczaj mówił prawdę. - huh, ale jak nie chcesz, to w porządku, rozumiem, na twoim miejscu pewnie też bym nie chciał... - powiedział i napił się zaraz swojej herbatki, którą mu zrobiła.

jak napisałam wyżej to potem przeczytałam że wypadały jej oczy xddd ale to okej...
jak na razie, przysunęła się do niego i objęła go w pasie. pocałowała go w czoło - ale czy ja powiedziałam że ja cie nie chcę? ja cię chcę, nawet jak bardzo to nie wiesz jak bardzo - wymamrotała, trochę bez sensu ale co możesz spodziewać sie po takiej zdezorientowanej dziewczynie której raz powiedziano że jej nie chce a potem że ją chce. no cóż, tak siedziała trochę zdezorientowana i wtulona w niego

miejmy nadzieję, że jutro będzie wszystko pamiętał i nie powie jej żadnej innej wersji, ani nic w tym stylu, więc tylko objął ją ramieniem. - chyba zaczyna mnie boleć głowa, masz coś przeciwbólowego? - zapytał, gładząc ją po ramieniu i znów się napił.

- mam, poczekaj chwilę - powiedziała całując go w czoło i zaraz idąc sobie do łazienki gdzie spokojnie wzięła aspirynę - ile wypiłeś, ale tak szczerze co? jedno piwo, dwa drinki, trzy drinki czy przestałeś może liczyć już po pierwszym, hm? - chciała wiedzieć żeby jutro go mogła w razie co wywalić z domu i jeżeli jej nie powie tego co dzisiaj jej powiedział to będzie z nim krucho. jak na razie podała mu aspirynę - masz popij tabletkę - wymamrotała i usiadła znowu obok niego

- nie wiem, nie liczyłem, ale nie tak znów dużo - mruknął i połknął zaraz tabletkę, którą mu dała, a potem położył się na kanapie. nadal bolała go głowa i było mu niedobrze, przeholował trochę, pewnie nawet palił skręta, toteż pomieszał go z alkoholem i efekt nie był za specjalny, jak widać.

- szkoda mi cię.. julien oj julien - wymamrotała cicho i usiadła tak żeby mógł sobie położyć głowę na jej kolanach. spojrzała się na niego i pocałowała go w czoło - śpisz ze mną, czy tutaj na kanapach? bo jak cię tutaj by znalazł colton to raczej by nie było ciekawie.... cholera chodź lepiej do sypialni i położysz się, jesteś zmęczony bardzo, głowa cię boli i w ogóle - zauważyła spokojnie i przygryzła wargi

- bez różnicy, twoje łóżko jest wygodniejsze, więc możemy iść tam - powiedział i pewnie faktycznie przenieśli się na łóżko, ale jeszcze nie usnął, a ja zw znowu...

pewnie jak zwykle wylądowała od ściany czego nienawidziła bo potem rano musiała się przez niego gramolić i w ogóle. teraz przytuliła się do niego i zaczęła całować prosto w usta - juulien, myślisz że jutro będziesz miał bardzo bardzo dużego kaca i będę musiała ci zrobić jakieś dobre śniadanie, potem zostaniesz ze mną na caałą noc kolejną, prawda? -wymamrotała.

- mhm - wymruczał tylko. - nie wiem, pewnie zostanę, ale nie mam tu żadnych ciuchów, wiec może jednak ty pójdziesz do mnie, albo cokolwiek - powiedział, przymykając oczy, bo wtedy głowa bolała go mniej. - ale śniadanie musisz mi zrobić, bo po tym dzisiejszym będę miał na pewno duży apetyt, wiesz...

- no ja wiem, w końcu jestes tylko facetem. pewnie znając życie to ja pójdę do ciebie i będe cię leczyła ale wtedy to ja nie będę miała pod ręką żadnych ciuchów... okej, no to najwyżej sobie wezmę coś tam do ciebie i będziemy się fajnie leczyć - pokiwała głową i uśmiechnęła do niego. pocałowała go jeszcze raz, powiedziała że przyjemności i sprawianie jej zmniejsza ból głowy - zaraz ci przejdzie, obiecuję - wymamrotała z uśmiechem

- no mam nadzieję, że przejdzie, sam nie wiem. jeszcze trochę boli i jestem zmęczony i rozbity - westchnął i położył sobie rękę na czole. - lepiej będzie, jak rano się stąd zmyję, colton na pewno nie będzie na mnie patrzył zbyt przychylnie, zwłaszcza po tym wszystkim, wiesz...

- oj nie bądź takim dzieckiem, wytrzymasz trochę bóli i będzie zaraz dobrze - pokiwała głową, chciała go utwierdzić w przekonaniu że tak faktycznie będzie i pocałowała go w czoło - huh, trzeba było tyle nie pić, julien wiesz, że zawsze ma się kaca po takim piciu. pójdziesz, no jak chcesz z resztą... nie wiem, a mogę potem do ciebie przyjść? - zapytała.

faceci nawet jak mają katar, to umierają, więc dla juliena taki potężny ból głowy był prawdziwą katorgą i cierpiał teraz niesłychanie. - możesz, pewnie że możesz - powiedział i usiadł, zdjął koszulkę i spodnie i wpakował się pod kołdrę, może było mu chłodno. - nadal boli - mruknął niechętnie.

- biedaku, chcesz żebym ci zrobiła jakiś miły masaż, co? - zapytała się go i przygryzła wargi seksownie. uśmiechnęła się do niego i pocałowała go w czoło - huh, nie umrzesz będzie dobrze właśnie.. będziesz żył jeszcze bardzo bardzo długo - pokiwała głową i wciągnęła na siebie jego koszulkę, ściągając swoją. bo tak się przyzwyczaiła. ściągnęła szorciki i została w figach - hm, biedaczku trzeba iść spać, tak? - zachichotała.

- nie chcę masażu - powiedział, bo bolało go teraz każde miejsce jego ciała i wolał, żeby danielle nie masowała, ani nic takiego. matko, moja koleżanka uważa, że tragedia się stała, bo niemcy przegrali... ratunku, jezu. - nie musimy iść spać, jeśli nie chcesz - dodał zaraz, bo może chciała z nim oprozmawiać, albo cokolwiek.

jakby go pomasowała to by było dopiero - no nie wiem, ja chcę iść już spać... - wymamrotała i ziewnęła. zaraz się do niego przytuliła - tylko rano mi nie uciekaj a jak juz uciekniesz to napisz mi chociaż smsa co.... - zaproponowała

- napiszę - obiecał, chociaż może zapomni, ale tak czy inaczej będzie coś pamiętał z dzisiejszego wieczoru, więc się do niej pewnie odezwie. - to co, idziemy spać, tak? - westchnął. on zaczynał być pobudzony, bo czuł się coraz lepiej już xd