nieduze, trochę zagracone ale miłe.

pewnie jechali tutaj godzinę. teraz jean zaparkował pod jej ee kamienicą czy w czym tam ona mieszkała. trochę bałby sie wchodzić, gdyby został zaproszony. głowa mu pękała chyba od wczorajszego kaca czy coś, bo mu się zakręciło i zbladł, pewnie kac wymieszał się jeszcze z naturalnym odczynem głupoty w mózgu i zrobiło mu sie niedobrze.

- ej, co ci jest? - zapytała nieco zatroskana, wolała mu pomóc w razie co bo jeszcze ja oskarżą o jakies zabójstwo czy coś, wiec była przezorna - nie wyglądasz najlepiej - zmarszczyła brwi i z nieco głupawym wyrazem twarzy czekała na odpowiedź.

- wszystko okay - powiedział, ale zgasiła auto tak nw eszlki wypadek. wyjął nawet kluczyki ze stacyjki, a potem wysiadł z samochodu i usiadł na masce, a raczej oparł sie o nią, brudząc sobie rurki na tyłku, jednak nie zważał na to. odchylił głowę w tył, przymknął oczy i usiłował oddychać normalnie. a może to był atak astmy! w każdym razie nie wyglądało to najlepiej. miał nadzieję, ze wal sobie już pójdzie od niego.

tylko że val, przypomnijmy sobie przede wszystkim dbała o dobro sztuki! a ze on jej partnerował w wielu momentach to stwierdziła że musi wydobrzec no bo jak niby będzie trenować!!!
- jean, wszystko w porządku? - podeszła do niego i złapała za przedramię - nie bedziesz tak wracał do domu! jeszcze się gdzieś rozbijesz i nie będę miała z kim tańczyć!

- peiprzona tancerka - rzucił ochryple i roześmiał się, zaraz jednak przestał, bo serio mu się teraz tak magicznie zakręciło w głowie, że ucieszył się, iż siedzi sobie na masce a nie stoi, bo inaczej by się zatoczył i o coś przewrócił. nigdy jeszcze chyba nie dotykała go sama z siebie, więc się zdziwił i odsunął. - znajdą ci kogoś nowego jak już umrę... - lubił dodawać sytuacjom dramatyzmu.

- przestań sam wiesz że nikt nie jest tak dobry jak ty! - oboże kochany co się stało dlaczego to powiedziała?!??! ale jej sie strasznie głupio zrobiło. - chodź, dam ci wody - i juz zaczęła mu pomagać we wstaniu z maski - to na parterze, szybko pójdzie. - powiedziała jescze i skupiła sie już na tym żeby mu pomóc, jakie to słoooooodkie.

tak się dziwił, że nawet wstał. jezu, ale siara, było mu tak dziwnie niedobrze i jeszcze to głupie cipsko mu powiedziało, że był dobrym tancerzem. super. ekstra. jego życie chyba utraciło fundamenty, bo to co robiła na niego działało w dodatku. wsparł sie na ramieniu, zamknął auto jednak bo pamiętał o tak ważnych sprawach. pewnie tak naprawdę to mieszkal w tym aucie i był bezdomny.
- niech ci będzie - zgodził się!

no to weszli po tych kilku schodkach na parter, otworzyła jedyny zamek jaki miała w drzwiach i posadziła go na małej kanapie w stylu vintage. to znaczy sama ją odnawiała i obicie zrobiła, takie tam. w róże było teraz, ostatbni krzyk mody. w ogóle to mieszkanie było bardzo dziewczeco urządzone, ale ze smakiem.
potem otworzyła barkon i okno w drugim pokoju żeby zobić dla jeana przeciąg i przyniosła mu szklanke wody z lodem i cytryną.
- proszę, pewnie to z tego upału. - powiedziała i usiadła na fotelu na przeciwko niego podciągając nogi nasiedzisko. było jej widac kremowe koronkowe majteczqi ;d

xdddd jezu xdd
nie to, żeby był jakimś super spostrzegawczym podrywaczem, ale zazwyczaj zerkał dziewczynom między nogi przy każdej okazji (to była jego nautra i nie robił tego specajalnie... instynkt reproduktora), więc spojrzał jej miedzy nogi i zobaczył jej koronkowe majtki. nie powiem, żeby to miało jakiś specjalny wpływ na jego orzeźwienie, ale działało na wyobraźnię. pomyślał, że może jednak warto być miłym, by dobrać sie do koronkowych majteczek valerie.
- możliwe - odparł krótko, bo nie chciał być niemiły i potrzebował czasu na zastanowienie, by odruchowo nie mówić nic chamskiego. - masz... e... ładne mieszkanie - naprawdę się starał.

jak czytalam to myslalam ze powie 'masz yy ladne majtk' xd
- trochę lepiej? - pomyslala sobie ze go stąd nie wypuści jeśli sama nie stwierdzi że jean czuje się dobrze. miała zamiar osobiście zadbać o to żeby ich przedstawienie doszło do skutku. - i dzieki - dodała po chwili, lubiła tu mieszkać. mimo że za czynsz płaciła tyle kasy że rzadko kiedy mogła sobie pozwolić na szaleństwa, chyba że pożyczała kasę od koleżanek i tak w koło macieju.

- nie dziekuj za to, że masz ładne mieszkanie - chciał dodać, kretynko, ale sobie odpuścił w związku z majtkami. zrobiło mu się lepiej i wypił do końca wodę, ale nie usiadł normalnie, bo dawno nie robił z siebie ofiary, więc stwierdził, że jeszcze troche może się zabawi. dobry był w przedstawieniach, w takim razie powinien korzystać ze swych zdolności w normalnym życiu. - jeszcze... nie... nie wiem w sumie, jakoś duszno - mruknął i rozpiął guziki swej polówki.

roześmiała się, sama nie wiedziała dlaczego, ale rozbawiła ja chyba ta sytuacja.
- to sobie jeszcze posiedś - rzuciła i wstała zeby wyjrzeć przez balkon. miała całkiem niezły widok, nie powiem, bo na morze. - wiesz - powiedziała patrząc na niego przez ramię jednoczesnie jedna rewką trzymając się drzwi balkonowych - zawsze się zastanawiałam skąd ci się wzięło to kretyńskie nazwisko.

- po ojcu. miał na nazwisko condrembahopahopa, ale uznał, że brzmi kretyńsko, a akurat był modny lolipop, to sobie zmienił - odparł, opowiadając jej swą zawijął historie rodzinną xd. - ej, już mi się zrobiło lepiej, valerie - zakomunikował wreszcie, bo znudziło mu się siedzenie na kanapie i nic nie robienie, chociaż pewnie i tak był blady na twarzy jak trup. - gdzie odstawić szklankę? - bo zawsze kulturalnie sprzątał po sobie.

- na ławę - wskazała na stolik przed nim. - jean, mam do ciebie prośbę. - usiadła obok niego i spojrzała mu w oczy - na prawde mi zalezy na tymprzedstawieniu, mógłbyś się chociaż raz, jeden raz - mówiła cichym, potulnym i milusim głosem - sie nie spóźnić? dużo by to dla mnie znaczylo - bardzo bardzo się poświęcała wypowiadając te słowa, ale zależało jej na tym zeby się nie spóźniał.

- jezu chryste - powiedział i przewrócił oczami, bo uwielbiał się spóźniac. czerpał dużo rozrywki z ogładania zdenerwowanej valerie i nie rozumiał, czemu aż tak jej zależało. odstawił szkalnkę na ławę, żeby dać sobie trochę czasu. potem oblizał zęby językiem, przełknął ślinę, postrzelał palcami z rak i spojrzał jej prosto w oczy. - nie rozumiem, czemu to ma coś dla ciebie znaczyć - prawie się rozesmiał. uwielbiał się znęcać nad ludźmi.

- bo mi do cholery zalezy na tym przedstawieniu! - nie chciała mu mówic że rezyser jej przekazał że ma cholernie duze szanse wyrwac się na Broadway. bo specjalnie dla niej sciągnie łowce talentów. a jej szanse na wyjazd zależały też, niestety, od ich współpracy. - bo jest dobre, i ja jestem dobra i chcę dobrze wypaść. - była świadoma swojej wartości jako tancerki, i wcale się z tym faktem nie kryła.

- no to ma być co będzie. skoro jesteś dobra, to nic się nie stanie jak się będę spóźniał na próby, bo na pewno nie jestem aż tak zły, żebym sie nie mógl spóźniać. płacą mi więcej niż tobie, kotku - powiedział i mrugnął do niej, ależ był wredny. westchnął ciężko, przewrócił oczami dzisiaj już tysięczny raz, skrzyżował nogi w kostkach i położył rękę za nią na oparciu. - musisz mnie jakoś przekupić, valerie.

albo była mało kumata, albo sama nie wiem co, ale spojrzała na niego zdezorientowana. w końcu stwierdziła cicho:
- chyba dlatego ze skończyłeś szkołę - mogła poczuć zapach jego perfum, zapewne odrobinę zmieszany ze zwykłym zapachem męskiego ciała który pojawia się podczas upałów, nie mylić z potem! całkiem jej sie ta mieszanka podobała. podciagneła jedna noge na kanapę i usiadła na niej pupką : D

- możliwe. albo jestem bardziej doświadczony i lepszy od ciebie - chociaż uważał, że wcale tak nie było. valerie miała kupę talentu, a on zamierzał jej zepsuć przedstawienie. nie wiedział, ze sprowadzili dla niej łowcę talentów, ale jakby się dowiedział, to zajłąby go swoją osobą bardzo uprzejmie odciągając od valerie. cały jean.

zacisneła zęby i odwróciła od niego wzrok. pomyslała że to smutne ze niektórzy rodzice sa na tyle surowi ze ich dzieci, czytaj ona, musza same realizować swoje marzenia. za marna, przyznajmy, kasę. val chodziła na balet od dziecka, tyle że miała to byc zwyczajna część jej edukacji potrzebna do wejścia do socjety.
- jasne. - warknęła. - może i jestes bardziej doświadczony ale w ponizaniu i lekceważeniu ludzi! - i głos jej sie załamał, biedna val...

nie wiedział aż co zrobić, bo nie sądził, że ona się tak tym wszystkim na powaznie przejmowała. myślał, że tylko na niby i oboje świetnie bawią się, grając w swoją rę. gdyby był normalny, przytuliłby ją, ale ponieważ nie był, poruszył się niespokojnie.
- niektórzy ludzie sami się o to proszą - syknął i zapomniał, że powinien pójść, bo tak wygodnie mu się siedziało na kanapie!

bo ona jeszcze trochę dzieciakiem była, zycie sporo ją doświadczyło ale brakowało jej mamy czy taty. kogos kto w razie czego by jej pomógł.
- ze niby ja? a co ci do cholery robię co? - pomyślała sobie ze pewnie mu przeszkadza ze poważnie podchodzi do pracy i pasji zarazem. ale jak mogłoby byc inaczej skoro poświęciła dla tego wszystko?

- nie wiem, wkurwiasz mnie tym, że się za każdym razem drzesz o to samo i że od początku byłaś dla mnie niemiła, bo nie wiem, masz do tego dziwne podejście, jakbyś nie zatańczyła czegoś dobrze, to byś umarla i wszystko musi być dla ciebie super cacy, a ja to się przynajmniej przy tym dobrze bawię i jest fajnie, o ile w ogóle się nie odzywasz! - uniósł się aż i obruszył i zabrał rękę z oparcia za valerie, bo to stwarzało pozorne poczucie bliskości.

- weź sie odpierdol, to nic złego że się staram! - no i koniec. valerie sie poryczała. doprowadził ją do płaczu w jej własnym domu. niezły wynik, jean. witamy w rankingu podłych drani. zajmujesz pierwsze miejsce. gdyby pasowało jej to do wystroju pewnie powiesiłaby sobie na scianie tarcze do rzutek a na samym środku przykleiła jego zdjęcie.
objeła ramionami kolana o schowała w nie głowę. nie chciała na niego patrzec.