popatrzyl na nia jak na skonczona idiotke, bo myslal, ze to jakas gowniara ktora uciekla z domu, ale uznal, ze moze nie jest z nia az tak zle, wiec usmiechnal sie i wzruszyl ramionami. - kraken nie istnieje. smoki morskie tez nie - powiedzial, zastanawiajac sie chwile. - tutaj to chyba nawet ryby nie istnieja, bo zadnej nie widzialem... - a siedzial tam juz kilka godzin...

zszokował ją tak bardzo, że aż jej wypadł papieros z japy i wpadł do wody i się zmarnował. -Jak to kraken nie istnieje? -zapytała marszcząc czoło. Wczoraj odbyła rozmowę na temat smoków morskich i nikt nie wspomniał, że nie istnieją. Nawet profesor z oxfordu napisał artykuł na ten temat. -Jeszcze mi wmów, że nie ma elfów... -powiedziała przestraszona i chciała go uderzyc kamieniem za to, że opowiada bzdury.

troche sie przestraszyl jej groznego wyrazu twarzy wiec odsunal sie troche, przy czym prawie wpadl do wody. bo pewnie siedzieli na takiej romantycznej skale z wody wystajacej jak z jakiejs malej syrenki. - nie wiem jak to jest z elfami. nigdy zadnego nie widzialem, ale kto to wie.. - westchnal i chwile patrzyl w dal, szukajac jakichs krakenow, ale wciaz nic nie znalazl. musi zafundowac w okulary.

-Spadniesz. -zauważyła swoim sprawnym szklanym okiem, że zaraz wpadnie do wody, a ona nie będzie go ratowac, bo bałaby się zamoczenia ciuchów. Westchnęła. Właściwie to poczuła ulgę, bo skoro nie widział elfów to jest jeszcze szansa, że gdzieś tam istnieją.

mial nadzieje, ze to jest wzdychanie pelne nadziei, a nie na przyklad znudzenia, bo chyba by sie zabil, gdyby sie mialo okazac, ze jego urok osobisty i zwierzecy magnetyzm wygasly wraz z ukonczeniem 20 lat. -nie wpadne,mam przyssawki i przyczepiam sie do skal jak jakas jaszczurka - powiedzial ale troche zartowal (tylko troche!), podrapal sie po nosie i wyciagnal z kieszeni bez dna fajki i zapalniczke. poczestowal ja nawet. - jestem lambert. i mam dzisiaj urodziny - pochwalil sie jej.

Oczywiście, że to były wzdychania pełne nadziei. Trochę nie ogarnęła jego żartu więc przyjrzała mu się bacznie w poszukiwaniu jakiś dziwnych oznak tego, że nie jest człowiekim. Skoro nic nie znalazła to się roześmiała udając, że obczaiła żart. Wzięła od niego papieroska z szerokim uśmiechem. -Czesc Lambert. Wszystkiego najlepszego. -powiedział zaciągając się. Też mu się przedstawiła. -Czemu spędzasz urodziny samotnie? -zapytała.

uznal, ze musial ja znac w poprzednnim zyciu bo wygladala znajomo, ale nie byl pewien. imie tez brzmialo znajomo. zaciagnal sie papierosem. - dzieki. tak jakos. szesnastego robie impreze urodzinowa to mozesz wpasc - powiedzial bo zaczynal sie obawiac, ze nikogo poza nim, carol, jego mamy i feliksa nie bedzie.

Ona też odnosiła takie wrażenie co do jego twarzy dlatego się przysiadła. I śledziła go cały czas. -Powinnam Ci chyba postawic wódkę, albo coś. Głupio tak samemu spędzac urodziny, nie? -bardziej to stwierdziła, bo wiedziała jak to jest. Ale nie będzie się chwalic. -Więc możesz na mnie liczyc. Wpadnę i nawet kupię Ci jakiś fajny prezent. -Pewnie zrobi mu jakiś naszyjnik z muszelek, albo z zęba rekina. Albo bransoletkę z muliny z jego imieniem. I swoim może.

- nie musisz kupowac prezentow... pewnie bedziesz jedyna ktora mi cokolwiek da! - powiedzial i az smutno westchnal, wyrzucajac peta do morza, nie przejjmujac sie, ze mogl spowodowac pozar na rafie koralowej. - czy ja wiem, czy tak glupio! jakbym spedzal je ze znajomymi wciaz by mi wypominali, jaki jestem stary, nie wiem, czy to takie fajne - zmarszczylczolo.

-No przestań. Pewnie masz fajnych przyjaciół, którzy wydadzą pieniądze po to żeby kupic Ci jakiś rzeczy, których nie potrzebujesz. Np skarpetki. -Dzisiaj w pracy spotkałam mężczyznę, który miał sandały i do tego skarpetki takie damskie stopki. Wiesz... jak rajstopy. ;/ -A ile kończysz lat? Trzydzieści? -zapytała i się uśmiechnęła, bo to był jeden ze słabych dowcipów.

pokrecil glowa. w zasadzie chcialby dostac troche skarpetek bo mial same dziurawe. - nie, a wygladam na 30? koncze dwadziescia... - powiedzial, westchnal i wyciagnal nastepnego papierosa, zowu ja poczestowal, bo moze byla nalogowa palaczka. - a ty ile masz lat? piecdziesiat? - spytal skoro juz byli przy kiepskich żartach.

Pewnie nosił takie szare wełniane. Fu. Nie spojrzała na szczęście na jego stopy, bo nienawidziły stóp. Brzydziły ją stopy. Poczęstowała się papierosem, bo zgadł. Była nałogową palaczką. Zgasiła tamtego i odpaliła tego zaciągając się ostro. nie lubiła świeżego powietrza. -Dwadzieścia to nie tak źle. -pokiwała glową. -Nie wyglądasz na trzydziesci to był słaby żart. -znowu się uśmiechnęła, a po jego żarciku nawet szerzej. -Osiemnaście. -powiedziała czując się jak małolata ;/ gówniara;/

- ale z ciebie gowniara - zazartowal i dzgnal ja w bok lokciem, ale lekko,bo nie chcial, zeby sie utopila. jasne, nie chcial... - to znaczy nie jest tak zle! myslalem ze jestes mlodsza, ale to chyba dlatego, ze teraz trudno okreslic wiek dziewczyn i zawsze wszystkim daje najwyzej szesnascie lat.. niewazne! - machnal reka i zrobil kilka koleczek z dymu.

Przytrzymała się jednak kamienia, bo ona nie miała przyssawek i bała się, że tak naprawdę to on planuję ją utopic. -Chyba lepiej wyglądac na młodszą niż starszą, nie? -zachichotała i zgasiła papierosa. Doszła do wniosku, że natleniła się na najbliższe 10 minut. Ok. No i ogólnie dała mu swój numer. 0700 i powiedziała, że przyjdzie na jego uro i żeby napił się z nią kielona, bo ja idę bo muszę rano wstac :d Dobranoc ;*

poszedl tez, paaa/

o
p
a
l
a
ł
a
s
i
ę.

a on nie ; )
wracał do domu z zakupami i nie mial pojecia czemu wybral tak beznadziejna droge przez jakas durna plaze. polozyl na chwile torby z zakupami na piasku i rozejrzal sie dookola, pocierajac dlonia o swoj policzek. nie zauwazyl jej. co za szkoda.

ale ona go zauważyła. był ładny, więc nawet pamiętała jego imię.
- cześć, lambert! - powiedziała i usiadła po turecku i porobiły jej się od tego ogromne fałdy na brzuchu i wyglądała, jakby pływała. okay, pomyliło mi się z opisem mnie samej. ona raczej była chuda i nosiła specjalne gorsety... czy coś... zamachała do niego nawet, żeby wiedział, kto do niego krzyczy.

kręcił chwilę głową, by zidentyfikowac krzyczący obiekt. zobaczył jocelyn i chwilę się zastanawiał, co to za laska, a potem sobie przypomniał, że chyba nawet dostał jej numer telefonu i miał napisać. ale nie napisał. ups. przygryzł dolna wargę, a potem uśmiechnął się i przysiadł obok niej, przesuwając swoje zakupy jakoś bliżej siebie, coby żaden złoczyńca i rozbójnik mu ich nie zachachmęcił. - cześć. świetna pogoda, nie? - zauważył, zerkając na niebo, a potem na jej opalone ciało.

- aha, no, fantastyczna. czemu idziesz z zakupami plażą? - zainteresowała się i tak naprawdę tylko po to do niego wołała, bo to było jedyne, co ją ciekawiło w lambercie. i ucieczyła się, że dobrze zapamiętała jego imię i takie tam! - i czemu jesteś ubrany, a nie opalasz sie? - obrzuciła spojrzonkiem jego tiszert.

- bo mam paskudne blizny na całym ciele, bo w zeszlym tygodniu pracowalem w zoo i pogryzły mnie tygrysy. wracam z zakupów i jakos tak zawędrowałem na plażę. chyba wydawało mi się, że tędy szybciej dotrę do domu. szkoda tylko, że dookoła lezy tyle ludzi, których szkoda byłoby podeptać... - podrapał się po nosie, a potem pogrzebał chwilę w jednej z toreb z zakupami. miał pewnie jakieś super seksi ekologiczne torby z drzwekami czy innymi roslinkami. - masz może ochotę na jakieś jabłko? albo coś do picia? zrobiłem zakupy na najbliższy miesiąc, wiec mam tu dosłownie wszystko..

- wow, okay, możesz się czymś ze mną podzielić! - powiedziała, bo miała chrapkę na jego zakupy jak i na lamberta, ale nie wiedziała, czy on jest zajęty, czy nie, bo może miał jakaś dziewczynę... albo chłopaka. chociaż nie wyglądał na geja. chętnie by go sobie przeleciała gdzieś na wydmach ;d. - trzeba było się tak nie spoufalać z tymi trygrysami...

wyciągnął dla niej jakieś jabłko, czy coś innego. pewnie takie najbrzydsze, które wczesniej spadło mu na ziemię, bo był małym skąpcem. sobie też wziął jabłko i usiadł jakoś po turecku. zaraz zmienię mu strój aż. - wiesz, liczyłem na to, że znajdę jakąś dobrą kobietę, która się mną zaopiekuje i wymasuje w me rany wojenne jakiś balsam łagodzący, czy coś takiego - westchnął ciężko i wgryzł się w jabłko, przygladając sie jocelyn, bo jej włosy ładnie wygladały na słońcu.

- mogę być twoją znalezioną kobietą! to znaczy, tylko na dzisiejsze południe asz tą niebywałą okazję - dodała, żeby sobie nie pomyślał, że chciała z nim chodzić. - ale naprawdę, powiedz, nic chyba ci nie ejst, co? bo szkoda by było! - taaak, szkoda tego pięknego ciała. też wgryzła się w jabłko i pociekł jej sok po rękach.

ten sok mu się trochę niepoprawnie skojarzył, ale siedział w związku z tym cicho i nawet idiotycznie nie chichotał. - no nie wiem, czy się nadajesz.. - westchnął, przyglądając sie jej dłoniom. jaaaasne, na pewno patrzył tylko na jej dłonie. nachylił się do niej z jednokącikowym uśmiechem. - tak naprawdę to nic mi nie jest. jak bardzo chcesz, to mogę ci pokazać, że nie mam żadnych blizn - powiedział ściszonym głosem, bo nie chcial, zeby wszyscy dowiedzieli sie o jego straszliwym przekrecie i udawaniu.