mam nadzieję, że nie masz na myśli porcelanowego kubka w kotki. mimo wszystko, byłoby to lekką siarą. akurat wracał z kina, pewnie był na diskoroboaczkach. miał dsobry humor, gwizdał pod nosem i quinn akurat mu się napatoczyła.
- o, cześć! - uśmiechnął się do niej szeroko i wsunął ręce w kieszenie, żeby go nic w nie nie pogryzło.

papierowy. pewnie z maka, bo puszczył się za rogiem jak żubr. quinn nie gryzła, jeśli to przed nią chował ręce. w każdym razie uśmiechnęła się równie szeroko na widok thierrego, co nawet ją zdziwiło, bo odnosiła wrażenie, że jej ciało działa wbrew niej samej, czy coś - thierry, cześć - chciała dodać, że dawno się nie widzieli, ale jednak sobie to podarowała. objęła kubek obiema dłońmi, pewnie bojąc się, że jej go zabierze.

był zaborcą z trzeciego rozbioru polski. pewnie pieprzył się z carycą katarzyną . koniec historycznej gatki szmatki!
- jak fajnie cię widzieć - powiedział zupełnie szczerze, bo uważał, że quinn jest cholernie urocza i chętnie by ją gdzieś zabrał tu i teraz i przeleciał. wzbudzała w nim coooś takiego, że sam aż nie wiedział, co ma myśleć. - co tu robisz, hm? kawa smaczna? - uśmiechnął się, a raczej wyszczerzył szeroko w jej stronę.

-ciebie też - odpowiedziała, mając wrażenie, że automatycznie się zaczerwieniła, chociaż pewnie nie widział, bo było ciemno, z czego niezmiernie się cieszyła - właściwie wracałam do domu - wskazała kubkiem w jakimś kierunku i wzruszyła ramionami - całkiem smaczna, chcesz trochę? - liczyła na to, że nie ma opryszczek, zajadów i innego świństwa. nie wyglądał na posiadacza czegokolwiek z wymienionych - co u matthieu?

- myślałem, ze to ty wiesz, co u mathieu. właśnie miałem spytać - odparł i zdziwił się. skoro tak pytała, to znaczy, że ostatnio się nie widzieli, a ponadto musiała sporo myśleć o mattcie, skoro się wypytywała, inaczej chyba nie zaczynałaby tematu. zastanawiał się, w co gra jego najlepszy przyjaciel, zaniedbując quinn. - możesz dać - powiedział, wział kawę i upił łyka. - odprowadzić cię?

-nie wiem, nie pytałabym, gdybym wiedziała - speszyła się nieznacznie, zakładając włosy za ucho - ostatnio spił się na imprezie, a później nie odpisałam na.. na jego smsy - nie chciało jej się liczyć, chociaż nie było ich jakoś dużo, 3? podała mu kubek z kawą - i tak, odprowadź mnie, bo nie wiem kiedy zrobiło się strasznie ciemno, a jako naczelny chojrak strasznie się boję tych wszystkich bezdomnych i rumunów. to znaczy nic do nich nie mam, ale po zmroku są przerażający na równi z bezdomnymi i kibicami.

- kibami legi - roześmiał się i zacznę.

nie grałam nią sto lat, więc niech będzie. nie wiem co mogła tu robić, ale pewnie wracała od koleżanki, jakiś babski wieczór, czy coś w tym stylu. skończyło się wcześnie, bo holly nie miała dzisiaj ochoty na żadne imprezy, ani nic w tym stylu, chociaż żałowała, że nie została, bo teraz umierała ze strachu, wracając przez tą ciemną uliczkę... i mogą się znać!

liczylam na chlopca;/ nie no holly jak chlopiec.. lambert probowal wrocic do domu, ale wracal tak od siedemnastej, bo po drodze spotkal kolege z liceum i poszli na piwo do jakiegos pubu gdzie podrywali jakies hot wloszki ktore przyjechaly tu na wakacje. niewiele rozumieli z ich gadaniny bo wlosko-angielsko-francuskie rozmowy sa naprawde skomplikowane, ale i tak lambertowi bylo calkiem przyjemnie. teraz w kazdym razie wracal troche wstawiony, a holly poznal na kilometr, wiec do niej podszedl, zlapal ja za szyje od tylu i powiedzial super mrocznym, zachrypnietym glosem 'dawaj portfel'.

nie wiedziałam którego chłopca, nie mam kobiecych chłopców :c
początkowo wcale go nie poznała więc zaczęła tylko krzyczeć wniebogłosy, wyraźnie przerażona owym incydentem. wyszarpała się z uścisku lamberta, a może po prostu sam ją puścił, widząc jej histerię i spojrzała na niego z wyrzutem. - oszalałeś?! - wrzasnęła i tupnęła nogą, mrożąc go wzrokiem, ale zaraz uśmiechnęła się łagodnie, bo kobieta zmienną jest, a już w szczególności moje damskie postacie. - przestraszyłeś mnie - powiedziała. - i dawno cię nie widziałam - pocałowała go w policzek.

jeden kobiecy wystarczy, moglas dac meskiego. lambert zarechotal troche frajersko i pijacko troche tez, poprawil swoje spodnie, ale nie mial tego co w podpisie bo to stare. - o to chodzilo, holly! ja ciebie tez nie widzialem ze sto lat. zmienilas sie.. wydoroslalas... - stwierdzil, lapiac ja za reke, zeby ja obkrecic dookola jej osi. - cycki ci chyba urosly ci cycki - zauwazyl, mial ochote sprawdzic wlasnorecznie ale az tak wstawiony zeby ja macac nie byl. bo pewnie byla brzydka i smierdzaca i takich nawet po pijaku nie macal....

- wydoroślałam? matko, nie widzieliśmy się zaledwie jakieś pół roku - zaśmiała się. pewnie jakby zaczął ją macać, to dostałby po łapach, bo jak już mówiłam, holly miała dzisiaj zły humor i nie miał jej kto udobruchać. śmieszy mnie to słowo. - w każdym razie, więcej masz mnie tak nie straszyć, bo jeszcze dostanę zawału, będziesz miał mnie na sumieniu i będę cię straszyła po nocach... urosły ci włosy! - zauważyła i pewnie ona nie miała oporów, żeby pomacać go po włosach, więc to zrobiła.

zalowal, ze nie pomacal jej po cyckach, kiedy mial okazje. troche sie bal, ze holly urwie mu te wlosy, a we wlosach mial moc jak samson. - wcale nie. niedawno obciąłem... - powiedzial ale troche sciemnial bo u fryzjera nie byl ze sto lat jak nie wiecej. - czemu lazisz po takiej okolicy sama? - spytal i rozejrzal sie zeby sprawdzic, czy moze jej obstawa nie czai sie gdzies po katach.

- nie łażę, wracam do domu - wzruszyła ramionami. - ale jak już mnie śledzisz, to w sumie możesz mnie odprowadzić, przynajmniej może nic mi się nie stanie, a w nagrodę dam ci lizaka! - obiecała, bo ostatnio była u rodziny, która zapomniała, że holly nie jest już małym pulpetem i nakupowali jej multum lizaków. spojrzała na niego i przestała macać go po włosach. - to co, może być, czy za mało kusząca propozycja?

- za malo. nie chcialabys mnie przenocowac? - spytal usmiechajac sie do niej slodko. pewnie tak slodko bo sie nazarl jakichs cukierkow i zeby mu wypadly. niewazne.. - do mnie do domu od ciebie jest tak daleko... - westchnal. nie mial pojecia gdzie holly mieszkala bo pewnie byl u niej raz w zyciu jak miala piec lat. wsunal dlonie do kieszeni spodni bo marzly mu palce.

- okej, przenocuję cię - pokiwała głową i zamierzała go odprawić na kanapę, ale miała wygodną kanapę!!!!! i poszli, zacznę nawet.

Szła przed siebie nie zwracając uwagi na to, gdzie idzie. Wyszła z hotelu w bardzo krótkich jeansowych szortach i zwiewnej koszulce na ramiączkach, a do tego pewnie miała jakieś sandały, albo tenisówki, tak tenisówki. Włosy miała związane w koński ogon, bo na takiej pogodzie chodzić w rozpuszczonych to katorga. Szła wzdłuż tych budynków na zdjęciu. Nie mogła przestać myśleć o Dylanie od ostatniego ich spotkania, jakby nie robiła tego przez ostatnie kilka tygodni, kiedy wyjechała, próbując od niego uciec...

dylan postanowił, że pomimo tego, iż marcelle wyraźnie dała mu do zrozumienia, że nic między nimi nie będzie, to zostanie we francji i zrobi sobie małe wakacje. postanowił tu zostać jeszcze jakiś tydzień, może dwa. nie znał st tropez, więc przechadzał się bez większego celu, w ręku trzymał jakiś zimny, gazowany napój i rozglądał się za ładnymi budynkami. pewnie za ładnymi kobietkami też.

Szła wpatrując się w czubki swoich tenisówek i nawet nie zauważyła, że ktoś na nią idzie, ktoś równie nieuważny. ;x Weszła w Dylana z niezłym impetem, aż odbiła się od jego klatki piersiowej. ;d Wystraszona podniosła wzrok.
- Przepraszam. Nic Ci nie jest? - spytała pospiesznie, automatycznie, po czym zobaczyła, że to Dylan i pomimo tego, że ciężar na sercu powrócił, uśmiechnęła się do siebie przelotnie pod nosem. Ten dobry humor spowodowany był tym, że i ona mogła sprawić mu trochę bólu.

była lekka jak piórko, więc zbyt wielkiego bólu mu tym nie sprawiła. uśmiechnął się mimowolnie na jej widok. - nie, wszystko w porządku. a tobie nic się nie stało? - zapytał, bo skoro na niego wpadła, to może było jej słabo przez ten upał, co na pewno trochę go zmartwiło. spojrzał na nią uważnie, chciał dotknąć jej czoła i zobaczyć, czy nie ma gorączki, ale się powstrzymał.

- Nie, nic. Dzięki - uśmiechnęła się do niego, nieświadomie, całkiem zmysłowo. Było jej źle ze świadomością, że nie może się teraz do niego przytulić. Miała ochotę śmiać się z tego zderzenia, ale uznała to za niezbyt stosowne. Przygryzła dolną wargę, spoglądając na czubki swoich tenisówek. Nie wiedziała, co właściwie ma zrobić. Teoretycznie powinna go minąć i pójść dalej przed siebie, ale nie chciała tego. Westchnęła cicho z tęsknotą.

- okej, no to w porządku - powiedział i zamierzał teraz iść, ale hej, to nie byłoby miłe, ani nic, więc tylko wsunął ręce do kieszeni swoich bermudów i zerknął na nią krótko. - hm... no to może jak już jesteś, to pójdziemy na kawę, albo na lody, albo na cokolwiek? - zaproponował. uznał, że jeśli trochę poudaje przyjaźń, to pewnie będzie mu łatwiej ją potem zbajerować.

Odgarnęła z czoła zabłąkane kosmyki włosów i spojrzała uważnie na Dylana. Chciała wykrzyczeć całą sobą; "TAK!", ale coś jednak ją powstrzymywało. To był ten prze okropny ból, który jej sprawił.
- Możemy wybrać się na lody - stwierdziła, patrząc na jego usta, po czym przeniosła wzrok, gdzieś za jego ramię i możesz zacząć. ;x

Siedziała gdzieś tutaj jeśli było miejsce do siedzenia, albo opierała się dzielnie o jakąś ścianę i zapewne paliła papierosa i nigdy nie dostanie za to mandatu, bo jest sprytniejsza od policji.

marzenia . przylazl tutaj, mial w tylnej kieszeni spodni gaz pieprzowy bo bal sie mordercow i gwalcicielow. podszedl do ade bo stala jakos tak kolo swiatla i wygladala jak gwiazda na scenie wiec od razu ja zauwazyl! - czesc -przywital sie i usmiechnal jak glupek. typowe dla moich postaci lecbirijal.