First topic message reminder :

ulica.

szedł w górę tej uliczki, z rekami w kieszeniach. na ramieniu miał swoją torbe z ciuchami i zastanawiał się co ze soba zrobić. oczywiście zawsze mógł spać na plaży!
zostawił odette 200 euro na stoliku do kawy z karteczką na której napisał 'romeo'. w ramach ciekawostki - miał super charakter pisma. taki... liryczny. może kiedyś był poetą z jakiejś bohemy, albo skrytopoetą bo skąds musiały mu się wziąc mięsnie, a to nie do końca pasuje do członka bohemy. w każdym razie sie wyprowadził, do tego zmierzam.

było jej niewypowiedzianie przykro, kiedy dzisiejszego ranka zobaczyła tę karteczkę i dwieście euro, ale bynajmniej nie wyrzuciła ich przez okno. przemykała tędy szybkim krokiem, ukryta w nieco przydużej bluzie i z narzuconym na głowę kapturem. nienawidziała chodzić tędy, czuła sie niebezpiecznie. szła z nisko pochyloną głową i na niego wpadła z impetem. ;d klasyka.

- boże, dziewczyno, możesz patrzeć pod nogi? - powiedział znudzonym i nienajszczęśliwszym głosem. praktycznie na nią nie spojrzał, wyciągnął za to telefon z kieszeni, bo dzwonił.
- cześć stary, tak, wyprowadziłem się. nie, nie mam gdzie spac. no daj spokój, ona mi nie da zyć, to jest chciałaby żebym przestał brać. sam wiesz... anette tez tak świrowała. moge dzisiaj spać u ciebie? dzięki stary. jasne, oddam ci te działkę, tylko musze zarobić, wiesz. aha, sprzedam coś. to narazie. - i schował telefon do kieszeni.

- boże, ale z ciebie kretyn! - powiedziała cicho i uderzyła romea otwartą dłonią w ramię. - ty pieprzony kretynie! - powtórzyła już trochę bezsilnie i odsunęła się, unosząc głowę w górę, żeby na niego spojrzeć raczej jakoś typowo bez wyrazu, bo jak wspomniał o anette, od razu jej się coś przewróciło w żołądku. a tak poza tym, to nadal nie miała swojego pieprzonego okresu.

- jezu, uspokój się i mnie nie bij do cholery! - warknął. i jeszcze nie skapował że to ona. - o, odette. zostawiłem ci pieniądze w salonie. - poprawił torbę na ramieniu i zapiął suwak bluzy, zapewne jakaś szara albo czarna, adidasa bo on mi sie kojarzy z takim hm, wysportowanym, coś w stylu 'zaraz ide na tenisa, mała' i tak był zwykle ubrany na co dzień.

- wiem, widziałam. mówiłam ci już, że jesteś kretynem? chryste. tak po prostu sobie idziesz, tak? byłam przygodą i noclegiem. bardzo mnie to cieszy. spieprzaj do annete, evie, nie wiem, ja pierdolę - potrząsnęła głową i zsunął jej się kaptur, więc teraz mógł w pełni zobaczyć jej twarz. spuściła wzrok w dół, było jej po prostu smutno z tego wszystkiego.

- kurwa, nie rozumiesz że nie moge z tobą mieszkac, byc, przebywać, pieprzyc, cokolwiek skoro przeszkadza ci że biorę? chlernie cię lubię, serio, uważam że jesteś świetna i może nawet... coś by było miedzy nami ale nie zrezygnują dla ciebie z siebie. za mało cię znam - i mówił szczerze. powaznie. nie bez emocji opuszczał jej dom. a do tego impreza kosztowała go drogo, bo to 200 euro to dużo kasy dla niego w obecnej sytuacji,. ale obiecał - dotrzymał. szkoda że to były jej pieniądze!

- fajnie. świetnie. cieszy mnie to w cholerę. nie wiem, o co ci tak do końca chodzi, no bo chuj, mogłeś porozmawiać ze mną, a nie tak uciekać... - powiedziała i kierowało nią tylko to, że się martwiła. bo naprawdę obawiała się, że stało się coś okropnego. chciała, żeby wrócił, tak bardzo tego potrzebowała, bo mieszkanie było puste, kiedy go nie było, ale z drugiej strony nie mogła sie zdobyć na to, żeby mu tak powiedzieć.

- nie chciałaś ze mną gadać, jasno dałaś mi do zrozumienia! - warknął, wychodził z formy bo był zestresowany brakiem pieniędzy, długami, był na głodzie. raczej pesymistycznie mu sie nastepne dni przedstawiały. a potem juz spokojniej, trzeba przyznac, zapytał - jest okres?....... - bo był ciekawy. bo sprawa sie ciekawie niestety nie przedstawiała.

- bo byłeś na jebanej fazie, a ja nie byłam w nastroju, dziwisz się, że cię wygoniłam na kanapę? potem mi przeszło, ale niewazne, bo już sobie mnie skreśliłeś - ostatnie słowa powiedziała strasznie cicho, ale nie łamał jej się głos, śliśle nad sobą panowała,. jednakże ich znajomości nie potrafiła tak do końca zignorowac, bo przez ten krótki czas romeo zacząć dla niej znaczyć dosyć dużo. - nie ma. nie ma jebanego okresu.

- na pewno jutro dostaniesz. i nie histeryzuj, mogłas przyjsc jesli ci przeszło. mnie też przeszło ale za cholerę nie chciałaś słuchac ze zaraz przejdzie i kazałas mi spierdalac. wziąłem dosłownie. - wzruuszył ramionami teraz z kolei udając że średnio go to obeszło. wyjął z kieszeni papierosy i wyciągnął sobie ustami jednego prosto z paczki, odpalił swoją zippo która jutro musiał wyslac jakiemus gościowi z ebaya, a za która kase już dawno zdążył wydać.

- świetnie - mrukneła już tylko cicho pod nosem, chociaż chciała mu powiedzieć, że przecież nie to miała na myśli, a on sam pewnie chciał uciec od niej w przypadku, w którym by była z nim w ciązy, poza tym nie zalezało mu na niej, a do tego jeszcze miała ochotę zapytać się, o jakąs anette mu chodziło i co on kombinował, ale zamiast tego otoczyła sie ramionami i wbiła wzrok w swoje stopy z drżacym lewym kącikiem ust, ale nie zbierało jej się na płacz, to po prostu z nerwów.

- to co planujesz teraz? - zapytał ją, nie mając lepszego pomysłu na rozmowę. zaciągał się raz po raz, ale wcale nie szybko i nerwowo, własnie powoli i jakby dokładnie, delektując się czynnością wypuszczania dymu z ust.

- nie wiem - odparła i podrapała się po nosie, bo akurat ją zaswędział. nie była przyzwyczajona do tego, że tak mało uwagi i generalnie uczuć je jpoświęcał, bodło w nią to wszystko okropnie. - nie no, chyba szłam do domu, więc sobie do niego wrócę... i... nie wiem, mhm, uwolnię cię od swojego beznadziejnego towarzystwa czy coś w tym rodzaju...?

- oj nie pierdol - westchnął i podrapał się po łydce druga nogą. - wiesz że nie chciałem żeby tak wyszło. - dodam ze nie powiedział jej kim była anette - więc nie graj urażonej panienki, bo wydawało mi się przynajmniej ze nie jesteś TAKA. powiedz co masz na mysli, albo rzeczywiscie sobie idź, okej?

- okay. okay. jak sobie chcesz. wkurwia mnie to, że sobie poszedłeś, jakbyś nie wiem, chuj, nie wiem, uciekał przede mną. nic, żadnej rozmowy, durne dwieście euro, ale niewazne, fajnie, zajebiście. mówiłeś, że ci zalezy, a wcale tak nie jest. masz w dupie to i tak naprawdę, jeśli okaże się, że... że wpadliśmy, to uciekniesz pewnie do ameryki czy coś. i kim jest anette? o czym ty mówiłeś? kim ja jestem dla ciebie? ja pierdolę, ale ja jestem beznadziejna, że ci tak zaufałam - żachneła się.

- wiesz, odette, nie każdy zakochuje sie w pięc minut - mówił początkowo tonem wykładowcy na uniwerku - może ty nalezysz do takich, ale ja na pewno nie - kontynuował - odzdzielam miłość od seksu, w sumie nigdy nie spałem z dziewczyną która bym kochał, wiec sama rozumiesz... a jakbysmy wpadli, to stać cię na skrobankę, prawda? masz siedemnaście lat, chyba nie wyobrażasz sobie że ja, ćpun nagle rzucę wszystko i zacznę wychowywać dzieci? - był obcesowy i niemiły - anette to moja była dziewczyna, to znaczy kochanka - powiedział jeszcze - myślałem że może w końcu znalazłem kogoś, kto jest warty uwagi i zaangażowania, ale jesli ty nie chcesz rozmawiac, to ja tym bardziej nie bede sie prosił!

- nie zakochałam się w tobie. nie mówię o tym, że masz wychowyać dziecko, że masz rzucać dla mnie wszystko, nie planuję mieć dziecka, ale liczyłam na cień wsparcia. ale na ciebie jednakże nie można liczyć, prawda? kurwa, jakim ty jesteś chujem - popłakała się trochę, ale otarła szybko łzy rekawem swojej przydługiej bluzy, nie chciała, by ją widział taką właśnie rozwaloną psychicznie rpzez romea. marzyła, żeby w tym momencie nic nie czuć, byłaby wtedy panem świata. albo panią. - nie powiedziałam, że nie chcę. tak własciwie, to chcę, ale wychodzi na to, że lejesz na wszystko.

- bo jestem, kurwa, urażony - on tak na prawde, sek w tym, że był bardzo uczuciowy. w chuj powiedziałabym. wolałby sie chować za maską skurwiela niż dac po sobie poznać że coś jest nie tak. oczywiście, umówmy się - na początku nic do niej nie czuł, ale ostatnie kilka dni, szczególnie poprzedni - zmieniły cos. na prawdę poczuł ze to fajna, wartościowa dziewczyna. niestety, wkurwił się że nie chciała z nim gadac i nie pozwoliła mu wciągnąć, mimo ze wiedziała, że on po prostu musi to zrobić. a potem co zrobił? powiedział jej to wszystko. właśnie że nic do niej nie czuł, i że dopiero wczoraj poczuł, i wszystko, no wszystko. oprócz kradzieży!

trochę ją wmurowało, że nagle jej to wszystko powiedział i zmieniłtym sposobem charakter, w jakim na niego teraz patrzyła, bo pewnie z każdym jego kolejnym słowem rysy jej twarzy miękły i w końcu spojrzała na niego dosyć ufnie swoimi dużymi, acz lekko zaczeriwenionym i od płaczu oczami z nieco rozmazanym tuszem tuż pod, a potem zrobiła krok w jego stronę i przytuliła się do jego klatki piersiowej.
- nie chciałam, zeby tak wyszło...

przytulił ja, jeszcze nieco bez uczucia, jakos tak sztywno. bo był urażony. przezywał wszystko, kiedy nie miał nic we krwi. ciężko wtedy znosił jakiekolwiek porażki czy nieporozumienia.
- to nie rób mi tak więcej - ton urażonego dzieciaka, otóz to. nie do końca zwrócił uwagę na to w jakim ONA była stanie, ale spoko, jeszcze go złapią wyrzuty sumienia.

nic nie odpowiedziała, bo nie wiedziała, co miałaby na to mówić, ale oplotła go ciaśniej rekoma w pasie i chłonęła jego bliskość, której okropnie, okropnie brakowało jej przez całutki dzień i w sumie noc też. przymkneła oczy i stała tak wtulona w niego, w zasadzie nieznacznie drżała, tak się zestresowała...

- odprowadzić cię do domu? - zapytał, bo mimo wszystko nie miał zamiaru dłużej u niej spać! - najpóxniej o pierwszek jestem umówiony że znajdę się u kumpla, a poruszam się pieszo bo nie mam juz kasy na taksówki, więc... decyduj. - powiedział. - spię dzisiaj u ....(tu imię bo juz dosyć dzisiaj wymysliłam imion!).

- nie chcesz zostać u mnie, romeo? - zapytała, marszcząc lekko brwi, bo zwyczajnie potrzebowała jego obecności. stawał się powoli jej malutkim nałogiem i nic na to nie umiała poradzić. uniosła głowę do góry i pocałowała go mniej więcej w okolicach szyi. - to znaczy, uhm - urwała, bo pomyślała, że teraz pewnie już nie chciał u niej mieszkać czy coś.

- nie chcę ci się narzucac - powiedział twardo. - tak się umawialiśmy, znajdę inne miejsce do spania isię wyniose. to twoje mieszkanie, nie noclegownia. - zauważył. - to znaczy nie odbieraj tego xle... - nagle mu sie, kurwa, na uczciwość zebrało? a to dobre!!! że niby nie chce jej wykorzystywac? ale nie chciał jej więcej okradac, a tego się akurat bał. i że się wyda.