sophie naprawdę nie była pewna, czy powinna się tu pojawić. w końcu była zupełnie inna od thibaulta i bała się, że palnie coś, czego potem będzie żałować, albo jeszcze coś innego. wsunęła telefon, w którym miała zapisany adres thibaulta, do kieszeni szortów i poprawiła ramiączko białej koszulki. pewnie weszła do środka, bo brama była otwarta, czy coś tam i skupiła się teraz wyłącznie na odnalezieniu thibaulta, co w sumie poszło jej całkiem sprawnie. - cześć - uśmiechnęła się mimowolnie na jego widok.

- cześć, sophie. mam nadzieję, że trafiłaś bez problemu? - zapytał i uśmiechnął się do niej, bo po pierwsze, fajnie było odwzajemniać uśmiechy. - przepraszam za swój wygląd - powiedział, bo zazwyczaj pięknie obnoszący się w białych koszulach, marynarkach i skórzanych bucikach thibault dzisiaj niestety wyglądal tak, jakby malował płot na słońcu, czyli miał błyszczącą się od potu twarz, którą sobie trochę zjarał, ubrudzoną farbą kraciastą koszulę rozpiętą do połowy i jakieś szorty do sandałków i fajnie w sumie. eej mama mi kaze jechac do apteki do zw bede gdzies za pol godziny.

- tak, nie miałam problemów - przytaknęła, pewnie się wycwaniła i przyjechała taksówką, albo nie wiem. zmierzyła go wzrokiem, dobrze, że nie takim pożądliwym, jakim zamierzała. - w porządku, nie wyglądasz przecież źle - wzruszyła ramionami i odgarnęła kosmyk włosów wypadający jej z jakiegoś niedbale upiętego koka i spojrzała na pojemnik z farbą. - może ci pomóc, czy coś? - zaoferowała, choć pewnie nie wyszłoby to najlepiej w jej wykonaniu i wszystko byłoby pomalowane, nie tylko płot. okej

- nie, nie, robota została skończona na dziś - thibault wcale nie musiał malować płotu, na tym kłopot z nim polegał. lubił pomagać ludziom, dawal się im łatwo wykorzystywać. notabene, rodzice nie wykorzystywali go, ale on chciał im się odwdzięczyć, że latem pozwalali mu mieszkać tutaj, choć wolałby wyjść na swoje. miał oczywiście odziedziczyć ten dom, jednakże chciałby dojść do czegoś sam. cholernie ambitny dzieciak. - może masz ochotę na koktajl? margie, nasza gosposia, zrobiła pyszny truskawkowy z truskawek z naszego ogródka - kusił ją!

kiedy usłyszała, że mają nawet gosposię, to poczuła się już całkiem nie z tego świata. zamaskowała to pewnie jednak jakimś nieśmiałym uśmiechem i kiwnęła głową. - okej, może być - powiedziała, no i pewnie weszli do środka, gdzie sophie rozejrzała się po ładnie urządzonym domu. zastanawiała się, jakie teraz thibault miał o niej mniemanie po tym, jak musiał ją odholować pijaną do domu, ale uspokoiło ją to, że skoro zapraszał ją do siebie, to chyba nie najgorsze.

dla wszystkich był miłym człowiekiem, ale nie wszystkie dziewczęta zapraszał do swojego domu. właściwie, rzadko którą, ale sophie była taka sypmatyczna. czuł się przy niej swobodniej niż przy większości osób, jednakże nie przyszlo mu do głowy, żeby dostrzegać jej ładny biust czy tyłek. kiedys jego rodzice sądzili, że jest gejem, poważnie, ojciec próbował go zabrać do burdelu... skończyło sie to źle, uciekł z domu na tydzień do najlepszego kolegi ;x.
- no to chodź do kuchni - powiedział i przeszedł przez całą długość salonu. - rodziców nie ma, pojechali do swoich znajomych... - mówił, nalewając jej i sobie koktajlu.

zastanawiała się w sumie, czemu jej o tym mówił, a że do głowy przyszło jej tylko jedno, to uśmiechnęła się mimowolnie do siebie i usiadła na kuchennym krześle. - w takim razie domyślam się, że zaprosiłeś mnie tylko dlatego, że ci się nudzi, co? - uniosła lekko brwi, chociaż nie do końca była przekonana, że tak właśnie było, bo przecież thibault zdawał jej się być dżentelmenem itd.

dziwnie to wyszło, nie odebrał tego najlepiej, zastanawiał się, czemu była taka niemiła. zerknał na nią trochę niespokojnym spojrzeniem, stawiając przed nią koktajl, a ze swoją szklankę usiadł na przeciwko. pomyślał, że to chyba był zły pomysł z zapraszaniem sophie. łatwo go było zrazić do siebie tylko takim jednym, głupim zdaniem! mogła się upijać itd, ale żeby tak mówić.
- to nieprawda - odrzekł tylko.

właściwie to nie miało to być złośliwe, ani nie chciała go tym urazić, chyba po prostu miało to być żartobliwe, a przy okazji chciała wybadać, czemu ją zaprosił. spojrzała na niego lekko zdezorientowana i przygryzła wargę. - hm, w porządku. przepraszam, chyba trochę źle to zabrzmiało - wymamrotała, pesząc się w trybie natychmiastowym. na ogół niełatwo było ją speszyć, ale przy thibaulcie zdarzało jej się to wyjatkowo często.

- nie ma sprawy - rozpogodził się natychmiast i szybko dopił swój koktajl. odgarnął lekko wilgotne włosy ze świeżo opalonego czoła, grzywka wpadała mu do oczu, ale matka mówiła mu, że ma nie ścinać. najwyraźniej wiedziała, co dobre dla swego syna i najwyraźniej też thibault był troszkę takim synusiem mamusi. ale lubił to ;d, chociaż się nie przyznawał. - to była spontaniczna myśl, by cię zaprosić. na ogól nie zapraszam tu ludzi. - zapraszał tylko zwierzęta i kosmitów. o chryste ale gorącooo.

- rozumiem, w porządku - powtórzyła tylko i pokiwała ze zrozumieniem głową, a potem uniosła szklankę z koktajlem, żeby się napić i niefortunnie rozlała go na swoją bluzkę. możliwe, że nie do końca przypadkowo, choć z drugiej strony, patrząc na jej zdziwienie, to może jednak tak. jeszcze nie wiem. - cholera - wymamrotała pod nosem i zerwała się zaraz z krzesełka.

- nic się nie stało, zaraz wszystko będzie pod kontrolą - rzucił się do zlewu po jakąś ścierkę, miał dużo ścierek na zlewie, mógł sobie na to pozowlić, skoro byli tacy bogaci. pewnie nawet w ścierkach od zlewu były jakieś diamenty. okay, nie, jego rodzice nie byli rozruztni, nalezeliby do klasy średniej tak naprawdę, gdyby nie te hektary czegoś tam na kubie, ktore ojciec thibaulta odziedziczył po swym dziadku, czyli prapradziadku thibaulta, który wybudował ten dom. i dał jej tą ścierkę, ale nie wycierał jej cycek, zbyt się krępwoał na takie rzeczy.

wytarła więc swoją koszulkę, ale pewnie i tak została różowa plama po truskawkowym koktajlu, więc odłożyła ściereczkę i zmarszczyła lekko brwi. - kurczę, chyba zostanie mi plama - wymamrotała i wzruszyła ramionami, nie zamierzała jednak przecież tego prać i paradować w samym staniku, bo doszła do wniosku, że thibault chyba miałby coś przeciwko temu. dopiła resztkę swojego koktajlu i z powrotem usiadła.

- jeśli chcesz.... hm.... mogę ci dać jakąś koszulę. margie ci to przepierze, wyschnie na słońcu w minutę, przecież tak bardzo praży - powiedział i jak już wypili, to zebrał szklanki z koktajlem i włożył je do zlewu, po czym podrapał się po policzku. odczuwał naglącą potrzebę, by wziąć prysznic, ale narazie sobie odpuścił. chuyba jeszcze nie śmierdział. miał taką nadzieję ; d.

- hm, no nie wiem - powiedziała niepewnie, bo mimo wszystko jednak czułaby się nieco niezręcznie. z drugiej strony, dziwnie się czuła z tą plamą, zupełnie jak jakiś dzieciak z adhd, albo coś w tym rodzaju. przygryzła wargę. - no dobra, niech będzie, bo przecież nie będę tak wracała przez pół miasta do domu - zawyrokowała w końcu z uśmiechem i, nie czekając na to, aż przyniesie jej jakąś koszulę, zdjęła swoją bluzkę, zostając w jakimś ładnym, koronkowym staniku.

- sądziłem, że zrobisz to w łazience - powiedział, strasznie skrepowany i odwrócił wzrok. nigdy nie widział jeszcze nagiej dziewczyny na zywo. gdyby sophie zrobiła mu striptis albo na niego w tej chwili skoczyła, to speszyłby sie tak, że do końca zycia nie otworzyłby oczu. wyszedł szybko z kuchni i poszedł po margie i to ona wróciła do sophie z koszulką thibaulta, wzięła od niej jej koszulkę, uśmiechnęła się do niej, bo była przecież pierwszym gościem thibaulta od zarania dziejów w tym domu i powiedziała, że thibault własnie bierze prysznic, wiec żeby zaczekała.

no i kiedy to powiedział, to pewnie też się lekko skrępowała i skarciła w myślach, za swoją głupotę. podziękowała marge i zaraz zarzuciła na siebie koszulkę thibaulta, która pewnie sięgała jej gdzieś do połowy ud, przez co zasłaniała jej szorty, ale to nic, miała nadzieję, że thibault nie pomyśli, że jest całkiem naga. czekała więc na niego, w międzyczasie przechodząc do salonu i przyglądała się jakimś zdjęciom na komodzie.

ok, thibault wrócił, ubrany jakoś normalnie, bo margie naszykowała mu też ubrania (czasem kobieta musiała się nalatać w cholerę, kiedy thibault był w domu, żeby go dobrze obsłużyć, ale nie sprawiało jej to trudności, bo znalała go odkąd był dzieckiem i wiedziała, co lubił). wiec miał na sobie śnieznobiałe polo lacoste i ładne dżinsy i białe skarpetki. cud miód. bardziej cud niż miód nawet.albo ciastko karmel czekolada.
- więc, może, hm nie wiem, chcesz się przejść po dworze? pokażę ci moje włości - uśmiechnął się.

chciała złośliwie powiedzieć, że może lepiej nie, bo co powiedzą sąsiedzi, kiedy zobaczą ją przyodzianą w thibaultową koszulę. w porę jednak doszła do wniosku, że nie będzie niemiła, bo w sumie ta jego nieśmiałość była całkiem urocza, poza tym nie chciała mu dopiekać tak bez powodu, co powinien docenić, bo normalnie raczej się nie hamowała. - okej, chętnie - powiedziała więc tylko, podnosząc się z krzesełka i chwyciła go za rękę.

raczej nie znał złej strony jej osbowości, ale teraz przynajmniej dowiedział się, jaki charakter według sophie miała ich znajomość. nie miał pojęcia, co miało oznaczać to, że złapała go za rękę, ale bynajmniej jej nie cofnął. pozostawił sobie to do przemyślenia na później, bo gdyby zaczął to teraz rozdrabniać, z pewnością by spanikował i uciekł do jakiegoś lasu czy czegokolwiek. poprawidzł ją więc do drzwi i teraz wyszli na trawnik i w ogole fajnie, pokazał jej płot... tak sie zestresował tym, że sie trzymali za ręce, że aż nie wiedział, co mówić! totalnie. niemowa z niego ;d.

na początku wcale nie ogarnęła, że go tym zestresowała, więc pewnie trzymała go za rękę przez dłuższą chwilę, aż w końcu pewnie zaczął się jąkać, czy coś, toteż szybko zabrała rękę. - ładny kolor - powiedziała z braku laku, patrząc na płot i przeczesała palcami włosy. - hm, więc skoro mieszkasz tu tylko w wakacje... - podchwyciła, bo kiedyś o tym chyba rozmawiali. - to gdzie mieszkasz przez resztę czasu?

ojoj, przez to, że zabrała rękę zestresował się jeszcze bardziej, w myślach wyzywał się od ciot i nie wiadomo czego, na pewno musiał coś zrobić źle, skoro zabrała rękę! czerwony alarm, zabrała rękę! zabrała! och nie! idiota z niego. więc wsunał dłonie do kieszeni spodni, ale w pierwszym doruchu je wyciągnać, bo kiedy sie z kims rozmawia, to nieładnie je trzymać w kieszeniach.
- wynajmuję mieszkanie w paryżu. studiuję medycynę. teraz w październiku to będzie już, hm, czwarty rok - on rok wcześniej psozedł do szkoły...

- w paryżu... - powtórzyła, marszcząc lekko brwi. sophie rzadko bywała w paryżu, które nie wiem jak daleko było od st tropez, ale jakaś tam pewnie większa odległość. - szkoda - powiedziała tylko, bo to oznaczało, że jak skończą się wakacje, to pewnie przestaną się widywać, bo nie będą wiecznie do siebie jeździć i w ogóle. - bo to trochę daleko - wymamrotała i wzruszyła ramionkami, znowuż lekko zawstydzona swoim zachowaniem i gadaniną. - nieważne.

- a co, chciałabyś ze mną utrzymywać kontakt? - zapytał i uśmiechnał się lekko do koniczyny pod swoimi stopami, ktorą właśnie deptał, a potem przyprowadził ją nad ten stawik, urkty w krzakach za domem i pewnie byla tam jakaś ławeczka, więc usiadł na niej i swobodnie wyciągnał nogi przed siebie. nie mógl w ogóle zrozumieć, jak rodzice tyle kasy mogli wydawać na ten ogródek, ale przynajmniej było przyjemnie.